Rektor Columbia háskólans býður Ahmadinejad að koma á fund í skólanum en er svo með dónaskap við forsetann þegar hann mætir.

Svo má hann heldur ekki skoða staðinn þar sem Tvíburaturnarnir stóðu. Líkt og hann beri einhverja ábyrgð á árásinni á þá.

Maðurinn er kannski harla vafasamur, margt sem hann segir er vitleysa, en þetta er samt skrítin gestrisni.

Svo hefðu Bandaríkjamenn kannski mátt nota svona heimsókn til að friðmælast við Íran – frekar en að hæða forsetann, spotta og lítlisvirða og leggja á ráðin um að hella sprengjum yfir ríki hans.

Þessi viðbrögð lýsa heimsveldishroka, þröngsýni og sjálfbirgingshætti á háskalegu stigi.