Siðmennt er lífskoðunafélag fólks sem aðhyllist ekki trú á æðri mátt.

Þegar félagið loks ákveður að standa fyrir brúðkaupi þá er það haldið í Fríkirkjunni – innan um öll trúartáknin – en ekki í Fóstbræðraheimilinu, Ráðhúsinu eða Kornhlöðuloftinu.

Giftingar fólks sem kærir sig ekki um að blanda trú í málið hafa verið haldnar hjá borgardómara um áratuga skeið. Það eru engar hömlur á slíkum athöfnum hér á landi. Fjöldamargir Íslendingar hafa notað sér þessa þjónustu. Aðrir láta sér nægja að búa í óvígðri sambúð.

Svavar Alfreð Jónsson, sóknarprestur í Akureyrarkirkju, fjallar um „liðlegheitin í Fríkirkjunni“ á bloggi sínu og líkir því við að halda „matreiðslunámskeið fyrir grænmetisætur í sláturhúsi“.

Það er dálítið djörf líking – og ekki óumdeild.

Þaðan sem ég bý sé ég í turnana á tveimur gömlum kirkjum, Dómkirkjunni og Fríkirkjunni. Mér finnst nærvera Dómkirkjunnar þægileg. Hins vegar virðist Fríkirkjan vera orðin vettvangur pólitískrar baráttu þar sem trúin er hálfgert aukaatriði.