Pétur Gunnarsson skrifaði ágæta grein um aflaákvörðun sjávarútvegsráðherra á vef sinn í gær. Þetta er rétt hjá Pétri – það er merkilegt að íslenska hagkerfið hreyfist varla þegar tilkynnt er um svo róttækan niðurskurð. Á síðasta áratug fór flotinn í Smuguna til að bjarga málunum.

En nú er öldin önnur eins og Pétur segir. Þetta er ekki reiðarslag nema í fáeinum jaðarbyggðum sem sitja uppi með herkostnaðinn af umbreytingu samfélagsins.

Það er önnur ályktun sem má draga af þessu: Það er ekkert því til fyrirstöðu lengur að Íslendingar gangi í ESB. Sjávarútvegurinn mun ekki bíða neinn skaða af því. Hann er heldur ekki alfa og omega samfélagsins lengur. Það gildir ekki lengur að vegna þorksins höfum við aðra hagsveiflu en aðrar þjóðir.

Þvert á móti er líklegt að þorpin úti á landi og sveitirnar geti hagnast á inngöngu í ESB, styrkjunum þaðan og áhuga á jaðarsvæðum.