Þrjár frábærar erlendar sinfóníuhljómsveitir hafa spilað í Hörpu síðan húsið var tekið í notkun 2011.

Gautaborgarsinfónían, Berlínarfílharmónían og Torontosinfónían.

Þetta hefði ekki verið hægt áður en Harpa kom til sögunnar. Háskólabíó rúmaði ekki viðburði af þessu tagi. Loftið hefði líka getað farið að leka í miðjum konsert.

Það er engin leið að segja hver þessara hljómsveita spilaði best – en það er alveg hægt að fullyrða að hljómsveitin frá Toronto gaf hinum lítið eftir.

Tónleikar hennar í Hörpu í gær voru frábærir. Einleikarinn James Ehnes fór á kostum í fiðlukonsert Tsjaikovskís og Sinfónískir dansar Rachmaninofs voru afar tilkomumiklir.

Það var áberandi hversu mikil spilagleði var í þessari stóru hljómsveit – og maður fann að hún naut þess að spila í húsinu og fyrir þakkláta áhorfendur sem voru svo hrifnir að þeir klöppuðu milli þátta, sem yfirleitt tíðkast ekki á sinfóníutónleikum.

Lófatakið var standandi fyrir bæði einleikara og hljómsveit. Eftir uppklapp spilaði Ehnes kafla úr partítu eftir Bach en hljómsveitin var klöppuð upp í lok tónleikanna og lék hinn magnaða þriðja kafla úr Pathétique sinfóníu Tsjaikovskís.

Hljómsveitarstjórinn, hinn heillandi Peter Oundjian, ávarpaði tónleikagesti og var ekki síður jákvæður en Justin Timberlake og sagði.

Þið eigið hér frábært menningarhús. Við vildum helst geta tekið það með okkur.