Danmerkurmeistari í gæðingakeppni þriðja árið í röð
Askja Ísabel Þórsdóttir er 13 ára gömul og býr á bóndabæ í Norður-Jótlandi í Danmörku, ásamt móður sinni og stjúpföður. Hestamennskan er hennar líf og yndi og nýlega varð hún Danmerkurmeistari í gæðingakeppni þriðja árið í röð í sínum aldursflokki.
„Ég er búin að keppa þrisvar og vinna í öll skiptin,“ segir Askja, hógvær yfir árangrinum. Flokkurinn er fyrir 10 – 13 ára og er þetta því síðasta árið sem Askja keppir í honum. Í ár kepptu 19 krakkar, en töluvert fleiri í fyrra.
Foreldrar Öskju, Erla Ölversdóttir og Þór Karlsson, voru bæði mikið í hestamennsku þegar hún fæddist og má segja að hún hafi verið í hestum síðan hún var hálfs árs. Þó að foreldrarnir hafi minnkað hestamennskuna og systir hennar Ynja, sem er 14 ára, fari bara einstaka sinnum á bak, á það sama ekki við um Öskju og stjúpföður hennar, Guðmund Pálsson. Guðmundur eða Mummi, eins og hann er jafnan kallaður, járnar hesta og er nýlega hættur tamningum.
Þegar blaðamaður Birtu hringdi til að óska henni til hamingju með árangurinn, var hún úti berfætt í hitanum og sólinni að vökva hestana áður en þær færu í hús. Fimm ár eru síðan fjölskyldan, Erla og Mummi, Askja og Ynja, fluttu til Danmerkur og er fjölskyldan með 20 hesta á bóndabænum.
Askja segir að hún ætli aldrei að hætta í hestamennskunni og henni langar á Bændaskólann í Hólum, en lágmarksaldur í skólann er 18 ár. „Ég kaupi örugglega sjálf bóndabæ og held áfram að keppa.“
„Hestarnir mínir eru í fríi,“ segir Askja, ég er ekki að fara á hestbak næstu eina og hálfa vikuna. Nema á Smell af því að ég er aftur að keppa á honum. Þegar blaðamaður spyr hvort að það sé algilt að hestar fái slíkt frí, svarar Askja að svo sé ekki. „En ég geri það með mína hesta. Þeir eiga skilið að fá frí af ég er búin að temja þá svo mikið.“
Askja og Smellur keppa næst í Sporty, sem er hægari gæðingakeppni, en sú sem hún vann núna. Í Sporty eru líka fleiri reglur og knapinn fær ekki sér einkunn. „Í gæðingakeppni á maður að fara á stökk og slíkt til að sýna hvað hesturinn getur og gang hestsins. Bæði hestur og knapi fá einkunn og síðan gildir sameiginleg einkunn. Í Sporty er þetta hægari gangur.“
Hún hefur líka keppt hér heima, árið 2013 keppti hún á Íslandsmótinu á hesti sem vinkona móður hennar á. „Það gekk ekki nógu vel þar sem ég þekkti ekki hestinn.“ Eftir það mót keppti hún á sama hesti á félagsmóti í Grindavík og vann það mót, enda orðin vanari hestinum og hann henni.
„Knapi og hestur verða að þekkja hvorn annan. Það er ekki hægt að keppa á hesti sem maður þekkir ekki ef maður ætlar sér vinningssæti,“ segir Askja sem ætlar sér stóra hluti í framtíðinni með hestana sér við hlið.
