Ásamt tveimur félögum sínum skrifaði hann forrit sem leyndi því að þeir félagarnir notuðu ofurtölvuna til að grafa eftir Bitcoin. Samkvæmt frétt Moscow Times náðu þeir félagarnir að verða sér úti töluvert af þessari eftirsóttu rafmynt áður en upp um þá komst. Ekki liggur þó ljóst fyrir hversu mikið af Bitcoin þeim tókst að komast yfir.
Baykov er sá eini sem hefur hlotið dóm vegna málsins enn sem komið er.
Málið var tekið fyrir hjá dómstól í Sarov en bærinn er þekktur sem „höfuðborg“ kjarnorkuvopna í Rússlandi. Það var einmitt í Sarov, sem er harðlokaður bær á vegum rússneska hersins, sem stærsta kjarnorkusprengja heims, „tsar bomba“ var þróuð. Hún var sprengd í tíu kílómetra hæð yfir eyjunni Novaja Zemlja þann 30. október 1961. Hún var tíu sinnum öflugri en allt það sprengiefni sem var samanlagt notað í síðari heimsstyrjöldinni.
Sarov er enn þann dag í dag miðstöð rannsókna tengdum rússneskum kjarnorkuvopnum og kjarnorku. Bærinn er girtur af og vaktaður af hermönnum. Enginn fær að koma þangað nema með sérstakri heimild.
Dómurinn kann að virðast vægur miðað við þær refsingar sem fólk fær oft fyrir minniháttar brot í Rússlandi. En hann endurspeglar kannski óljósa afstöðu yfirvalda til rafmynta.
Í október 2017 sagði Vladímír Pútín, forseti, að rafmynt væri hægt að nota við peningaþvætti og að þær væru eins og píramídasvindl. En viku síðar sagði hann að hugsanlega væri hægt að nota rafmyntir til einhvers og tilkynnti að Rússland hefði í hyggju að gefa út sína eigin rafmynt, Cryptorubel. Hún hefur ekki enn séð dagsins ljós.
