Héraðsdómur Reykjaness sýknaði Almenna lífeyrissjóðinn af kröfum sambýliskonu sem krafðist viðurkenningar á rétti sínum til hluta úr séreignarlífeyrissparnaði látins sambýlismanns síns.
Málið snerist um 43 milljón króna innstæðu sem hinn látni átti hjá sjóðnum við andlát sitt árið 2022. Sambýliskonan hélt því fram að hún ætti rétt á ⅓ hluta inneignarinnar, byggt á erfðaskrá og sambúðarsamningi sem þau höfðu gert sín á milli nokkrum árum fyrr. Vísaði hún meðal annars til þess að hún væri bréferfingi samkvæmt erfðalögum og að hugtakið „erfingjar“ í lögum um lífeyrissjóði ætti einnig við um bréferfingja, ekki einungis skylduerfingja.
Almenni lífeyrissjóðurinn hafnaði kröfu hennar og taldi einungis skylduerfingja – börn hins látna – eiga rétt til inneignarinnar. Þar sem þau höfðu þegar fengið inneignina greidda, taldi sjóðurinn sér ekki skylt að greiða neitt frekar, og einnig að rangur aðili hefði höfðað málið.
Dómurinn tók undir með lífeyrissjóðnum og vísaði til þess að samkvæmt lögum skiptist séreignarlífeyrissparnaður eingöngu milli skylduerfingja (maka og barna) við andlát sjóðfélaga. Þar sem slíktir erfingjar voru til staðar, fór inneignin ekki í dánarbúið og bréferfingjar eins og stefnandi gátu ekki átt beinan rétt til hennar.
