Það er svo margt sem að þú hefur kennt mér í gegnum lífið.
Það er svo ótal margt sem að þú hefur sagt mér og leiðbeint mér í gegnum.
Þú hefur lyft mér upp þegar ég hélt að lífið væri svo þungt að ég gæti aldrei aftur staðið upp.
Þú hefur aldrei dæmt mig fyrir neitt sem að ég hef gert eða sagt, heldur mætt mér með skilning. Leiðbeint mér í gegnum hlutina frekar en að gagnrýna þá.
Fyrirgefðu mamma, fyrir að hafa gert þér lífið leitt á mínum versta tíma í gegnum unglingsárin.
Fyrirgefðu mamma fyrir að hafa ekki hlustað á ráðleggingar þínar þegar ég þurfti mest á þeim að halda.
Fyrirgefðu mamma fyrir að hafa skellt hurðum á þig þegar þú varst einungis að reyna að kenna mér og leiðbeina mér.
Fyrirgefðu mamma að ég hafi ekki áttað mig á því þá hversu mikilvæg þú ert mér. Ég veit miklu betur í dag
Fyrirgefðu mamma fyrir að hafa ekki hjálpað þér meira á heimilinu þegar að þú þurftir á mér að halda.
Takk fyrir mamma, fyrir að hafa endalausa þolinmæði í að ala mig upp.
Takk fyrir mamma að hjálpa mér að skilja lífið betur.
Takk fyrir mamma að hugsa um mig þegar ég átti erfitt með það sjálf.
Takk fyrir mamma að hlusta á mig þegar að enginn annar var til staðar.
Takk fyrir mamma, fyrir að leyfa mér að vinna úr hlutunum sjálf en á sama tíma leiðbeina mér.
Takk fyrir mamma að vera til staðar fyrir mig enn þann dag í dag.
Takk fyrir að trúa alltaf á mig og styðja mig í mínum ákvörðunum í lífinu.
Takk fyrir mamma að kenna mér það sem ég kann í dag, og að gefa mér það sem ég get gefið dóttur minni áfram.
Án þín væri ég ekki sú manneskja sem ég er í dag.
Þegar ég varð mamma sjálf, áttaði ég mig á því að mamma hafði í rauninni alltaf rétt fyrir sér…. Og hefur reyndar ennþá í dag alltaf rétt fyrir sér.
Ég er svo þakklát fyrir að eiga þig mamma mín alla daga.
Færslan er skrifuð af Katrínu Helgu og birtist upphaflega á Vynir.is
