Tuttugu æxli fundust í hálsi Alexöndru Ósk Guðbjargardóttur er hún var aðeins 25 ára gömul. Alexandra var meðvituð um það frá unga aldri að ekki væri allt með felldu en nokkurra mánaða gömul var hún með stöðuga verki í hálsi, nefi og eyrum. Alexandra telur að grípa hefði átt inn í þegar hún var krakki og segir hún heilbrigðiskerfið hafa brugðist.

Alexandra ólst upp í Reykjavík og lauk námi í grunnskóla á höfuðborgarsvæðinu. Hún á tvær dætur, Ylfu Fanndísi, átta ára og Arneyju Nadíu, sjö ára.

Man ekki eftir öðru en verkjum í hálsi

Alexandra segir að hún hafi í raun ekki áttað sig á hversu lasin hún var. Hún þekkti í raun ekki annað og var vön að finna fyrir verkjum. „Ég hélt bara að þetta ætti að vera svona og að mínir verkir væru kannski aðeins meiri en hjá öðrum. Ég fann alltaf til í hálsinum, eyrunum, öndunarfærunum og koki,“ segir Alexandra og bætir við að hún muni ekki hversu oft hún hafi kvartað yfir að hún fyndi fyrir kúlu í hálsinum. Það hafi hún gert frá því að hún var krakki, en enginn tók mark á henni.

Þegar Alexandra var í söngnámi var hún send til læknis eftir að kennarinn furðaði sig á að hún næði ekki öllum tónum.  „Þá kom í ljós að ég var með nokkra hnúta á raddböndunum og að raddböndin væru skökk. En mér var sagt að ég þyrfti ekki að hafa áhyggjur af þessu. Ég veit ekki hversu oft mamma fór með mig til háls-, nef- og eyrnalækna. Þetta fór alltaf eins, ég var sett á öll astmapúst í bókinni og endalaus lyf. Aldrei lagaðist neitt. Þarna klikkaði heilbrigðiskerfið.“

Læknirinn gat ekki talið öll æxlin

Þann 25. nóvember árið 2015 var Alexandra send í sneiðmynd á heila til þess að útiloka heilaæxli.

„Ég var með öll einkenni og er enn, nema flogaköst,“ segir Alexandra. Ekkert heilaæxli fannst en þegar hún var að standa upp af bekknum var hún beðin um að doka við.  „Læknarnir töldu sig hafa séð eitthvað sem ekki átti að vera í hálsinum á mér. Ég fór í ómskoðun á mjúkpörtum á hálsi og þá komu í ljós minnst tuttugu æxli sem öll voru fjölhólfa, sem sagt æxli inni í æxli inni í æxli. Læknirinn gat ekki einu sinni talið þau öll.“

Læknarnir sögðu Alexöndru að halda ró sinni og ekki hafa of miklar áhyggjur að svo stöddu. En við þessi tíðindi breyttist allt. „Ég sat og horfði á skjáinn og heyrði ekkert sem læknirinn sagði. Nýr veruleiki blasti við.“

Hægt er að lesa viðtalið í heild sinni í helgarblaði DV.