„Fyrir mánuði síðan var ég vakinn til rækilegrar vitundar við lestur stöðufærslu hjá einum félaga mínum á Facebook. Aðilinn sem skrifaði færsluna lýsti því hvernig annars hefðbundin ferð á pizzastað hefði snúist upp í sorglega upplifun. Upplifun sem leiddi til þess að hann brotnaði gjörsamlega niður. Þetta kvöld má segja að ákveðið korn hafi fyllt mæli sem hægt og rólega hafði verið að fyllast.“

Þannig hefst pistill eftir Frosta Logason annan stjórnanda Harmageddon sem birtur er í Fréttablaðinu í dag. Stöðufærslan á Facebook sem Frosti vitnar til vakti mikla athygli í síðasta mánuði. Þá sagði faðir fjögurra ára barns sem fæddist með Downs-heilkenni frá ferð á pizzastað. Þegar hann var að greiða fyrir pizzuna heyrði hann starfsmennina ræða um að einn vinur þeirra væri með Mongólíta á snap og endurtók það hátt og greinilega yfir allan staðinn. Þá sagðir faðirinn frá því að í fleiri skipti í febrúarmánuði hefði hann heyrt fólk tala á svipuðum nótum víða í samfélaginu. Atvikið á pizzastaðnum var kornið sem fyllti mælinn og brotnaði hann gjörsamlega niður. Bað hann fólk að sína hvert öðru virðingu og bæta orðaforða sinn. Vakti frásögn hins sorgmædda föður mikla athygli.

Frosti segir að frásögnin hafi fengið mikið á hann.

„Þetta sló mig sérstaklega þegar ég hugsaði til þess hversu oft ég sjálfur hef fíflast með þessi orð í fullkomnu hugsunarleysi. Án þess að gera mér minnstu grein fyrir sárindunum sem þeim kunna að fylgja.“

Þá segir Frosti enn fremur:

„Í stöðufærslunni lýsti félagi minn því hvernig sonur hans hefði auðvitað ekki valið að fæðast með Downs-heilkenni, en hann væri glaðlyndur, hress, skemmtilegur og yndislegur strákur sem væri elskaður af fjölskyldu sinni og öllum sem honum kynntust. Sem segir sig auðvitað sjálft. Drengurinn er, eins og allir aðrir sem eru með Downs-heilkenni, manneskja af holdi og blóði sem skartar nákvæmlega sama tilfinningaskala og við gerum öll.“

Frosti bætir við að Íslendingar eigi að fagna fjölbreytileikanum.

„Ég á ekki auðvelt með að setja mig í spor fólks með Downs-heilkenni eða aðstandenda þeirra. En ég veit að fordómar okkar hinna gera þeim ekki auðvelt fyrir,“ segir Frosti og bætir við að lokum:

„Hugsum áður en við tölum.“