Altered Carbon: Í framtíðinni munum við „dánlóda“ vitundinni í viðhengi sem hægt er að færa á milli líkama og þannig getum við lifað um ókomnar aldir, – og því fleiri peninga sem þú átt, því betri líkamar verða í boði… Líkamar, því auðvitað viltu eiga fleiri en eina klónaða útgáfu af sjálfri/sjálfum þér.
Þetta og sitthvað fleira er meðal þess sem birtist áhorfendum í vísindatryllinum Altered Carbon sem á að gerast á 26. öldinni eða eftir um það bil 500 ár.
Fyrsti þátturinn hefst á því að fyrrverandi hermaðurinn, og andspyrnuliðinn Takeshi Kovacs, er vakinn til lífsins í nýjum líkama eftir að vitund hans hefur verið haldið í frosti í um 250 ár. Sá sem ákvað að það væri kominn tími fyrir hann að vakna af þessum langa Þyrnirósarsvefni er milljarðamæringurinn Laurence Bancroft sem vill að Kovacs komist að því hver drap hann.
Það er að segja; milljarðamæringurinn var drepinn en lifnaði svo við og vill komast að því hver myrti hann.
Í þáttunum fylgjast áhorfendur með Takeshi Kovacs í bæði fortíð og nútíð. Sá sem leikur hann í „gamla“ líkamanum (þennan sem sofnaði fyrir 250 árum) er bardagalistamaðurinn og leikarinn Will Yun Lee en það er sænska kyntröllið Joel Kinnaman sem fer með hlutverk Kovacs í nútíðinni.
Líkami Kinnamans er vægast sagt íðilfagur enda hefur svíinn hávaxni varla haft undan við að leika kraftakarla á síðustu misserum.
Margir sjónvarpsþáttaunnendur kannast þó við kappann í bandarísku endurgerðinni af Forbrydelsen, The Killing. Þar lék hann horuðu lögguna Stephen Holden, sem leit alls ekki eins vel út og kappinn í Altered Carbon, en bætti fyrir það með heillandi persónuleika sínum.
Altered Carbon er ein dýrasta þáttaröð sem Netflix hefur látið framleiða og segja má að vel hafi tekist til. Sérstaklega með tækibrellur og myndrænar útfærslur.
Framtíðarheimurinn sem blasir við í borginni Bay City er alls ekki ólíkur þeim sem fyrir augu bar í Blade Runner. Þar virðist endalaus rigning og alltaf dimmt yfir. Umhverfið er lýst upp af ljósa og neon skiltum og borgarbúar ganga niðurlútir um götur.
Kovacs sjálfur er dæmigerður einkaspæjari noir myndanna. Þögla týpan sem reykir þrjá pakka á dag og á erfitt með að velja milli fallegu kvennanna sem þrá að fá hann í bólið.
Þættirnir eru byggðir á samnefndri bók eftir Richard K. Morgan, en sagan hefur fyrir löngu skipað sér sess sem költ fyrirbæri hjá unnendum vísindaskáldsagna.
Á sama tíma og leikurinn er ekki alltaf til fyrirmyndar í þáttunum, og kvenhlutverkin allt of fyrirsjáanleg (sem er ekki mjög kúl í dag), er sagan á köflum mjög krassandi.
Vísindaskáldsögur, og þá sérstaklega þær á Netflix (sem ritskoðar umtalsvert minna en aðrir framleiðendur þegar kemur að kynlífi og ofbeldi,) fjalla gjarna um framtíð sem er nærri okkur í tíma en við áttum okkur á. Bæði þegar kemur að tækni og félagslegri þróun, t.d. stéttaskiptingu og valdi.
Í framtíðinni sem birtist áhorfendum í Altered Carbon búa þau allra ríkustu skýjum ofar þar sem himininn er alltaf blár og aldrei rignir. Heimur þeirra minnir á heim guðanna á Olympus fjalli og líf þeirra á ósköp lítið skylt við tilveru þeirra sem ráfa um öngstrætin í Bay City.
Efnaða fólkið kaupir það sem því dettur í hug, hvort sem um er að ræða manneskjur eða annað, og hugmyndir þeirra um skemmtun eru vægast sagt framandi, – þá sérstaklega þegar kemur að kynlífi.
Sumum finnst fátt meira hressandi en að láta hrella sig með ógnvekjandi framtíðarsýn og í Alterd Carbon fá þessar týpur sannarlega eitthvað fyrir sinn snúð.
Fyrir þau sem höfðu gaman af Black Mirror eru Altered Carbon eiginlega skylduáhorf þó þeir séu alls ekki eins „jarðbundnir“ og flestir þættirnir í Black Mirror. Það sama gildir fyrir unnendur dick-flicks mynda og þátta því karlmennskan og töffaraskapurinn í Takeshi Kovacs er engu líkur.
