Þegar Guðný Ljósbrá Hreinsdóttir, varaforseti Stúdentaráðs Háskóla Íslands, varð atvinnulaus í byrjun kórónuveirufaraldursins kom í ljós að ein samstarfskona hennar átti ekki rétt á atvinnuleysisbótum. Þær störfuðu í ferðaþjónustufyrirtæki sem þurfti að segja upp starfsfólki þegar í febrúar 2020. Þetta kemur fram í grein Guðnýjar á Vísir.is:

„Það var svo í febrúar 2020 sem við vorum kölluð á fund. Það voru engir ferðamenn að koma til landsins og þar af leiðandi ekkert til að vinna við og stefndi allt í að okkur yrði sagt upp. Þetta yrði í fyrsta skipti sem ég yrði atvinnulaus síðan ég byrjaði að vinna, 13 ára gömul, sem blaðberi með grunnskóla. Á þessum tímapunkti var ég enn í námsleyfi en mikið af samstarfsfólki mínu var í námi og vann við þetta samhliða. Ég og samstarfskona mín ræddum það að þurfa að öllum líkindum að sækja um atvinnuleysisbætur og sammældumst um að styðjast við hvor aðra í ferlinu, enda höfðum við ekki sótt um slíkt áður. Þetta var allt mjög súrrealískt, svo það var gott að vita af fleirum í sömu sporum.“

Ástæðan fyrir því að samstarfskonan átti ekki rétt á atvinnuleysisbótum var sú að hún var skráð í nám meðfram vinnunni. Þó vann hún jafnmikið og aðrir í fyrirtækinu og hún borgaði jafnmikið í atvinnuleysistryggingastjóð:

„Fljótlega áttuðum við okkur á að ein okkar átti bara alls ekki rétt á atvinnuleysisbótum. Það var samstarfskona mín sem átti ekki rétt á atvinnuleysisbótum, einfaldlega vegna þess að hún var skráð í nám. Við unnum jafn mikið og jafn mikið af launum okkar runnu í atvinnuleysistryggingarsjóð, en bara ég átti rétt til atvinnuleysisbóta og ekki hún. Við töluðum mikið saman á þessu tímabili og höfðum báðar samband við Vinnumálastofnun og svörin voru alltaf þau að fólk í námi ætti ekki einfaldlega rétt á atvinnuleysisbótum. Hún sá það fyrir að missa heimilið sitt en ekki ég.“

Guðný bendir á að rúmlega 46% atvinnulausra séu fólk á aldrinum 18-34 ára. Námsmenn sem hafa unnið með námi komist hins vegar ekki á atvinnuleysisskrá og teljist því ekki með í þessum tölum. Hópurinn sé því enn stærri. „Stúdentar eiga fullt tilkall til atvinnuleysisbóta og það verður að tryggja þeim þau réttindi tafarlaust,“ segir hún.