Diljá Mist Einarsdóttir, hæstaréttarlögmaður og aðstoðarmaður utanríkis- og þróunarsamvinnuráðherra, er ekki á þeirri skoðun að afglæpavæða eigi fíkniefni. Diljá, sem sækist eftir þriðja sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík, skrifaði pistil um skoðun sína á málinu en pistillinn birtist á Vísi í morgun.

„Nú liggur fyrir á þinginu frumvarp heilbrigðisráðherra um svonefnda afglæpavæðingu neysluskammta á fíkniefnum. Í greinargerð með frumvarpinu er vísað til stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar þar sem segir að „snúa þurfi af braut harðra refsinga fyrir neyslu fíkniefna og að leggja skuli áherslu á forvarnir og lýðheilsu.“ Á þeim forsendum er það lagt til í frumvarpinu að varsla neysluskammta af fíkniefnum verði heimil og skref tekið í þá átt að vandi fíkniefnanotenda sé meðhöndlaður í heilbrigðiskerfinu fremur en dómskerfinu,“ segir Diljá í upphafi pistilsins.

Hún segir að um árabil hafi mál varðandi einkaneyslu fíkniefna hafa verið meðhöndluð þannig að þeim sé lokið með sektargerð ef þau komi til kasta lögreglu. „Því hafa fangelsisrefsingar fyrir slík brot í raun verið aflagðar,“ segir hún.

„Það er mikilvæg nálgun og viðhorfsbreyting að fíknisjúkdómar séu meðhöndlaðir sem slíkir innan heilbrigðiskerfisins. Það þekkjum við aðstandendur fíkniefnaneytenda af eigin raun. Við vitum að forvarnir og meðhöndlun fíknisjúkdóma er besta leiðin til að draga úr vandanum. Sá árangur sem náðst hefur í þeim efnum er ekki sjálfgefinn og honum má ekki stefna í hættu. Sú hugsun sem býr að baki frumvarpi heilbrigðisráðherra er ekki röng en skilaboðin sem í því felast eru varasöm.“

Diljá vill meina að með frumvarpinu sé verið að senda fólki þau skilaboð að fíkniefnaneysla sé í lagi. „Með því að gera vörslu og neyslu ólögmætra vímuefna refsilausa erum við að senda fólki, sérstaklega ungu fólki, þau skilaboð að þetta sé í lagi. Við þurfum að stíga stærri skref í forvörnum, fræðslu og meðferðarúrræðum áður en við getum farið að huga að því að „normalisera“ neyslu efnanna með þeim hætti sem gert er með frumvarpinu,“ segir hún.

Að lokum segir Diljá að neysla eiturlyfja sé alvarlegt vandamál og að það hafi þungbærar afleiðingar fyrir bæði fíkniefnaneytendur og fjölskyldur þeirra. „Á hverju ári missum við ungmenni úr neyslu. Hvert eitt og einasta er einu of mikið. Það ætti því að vera algjört forgangsmál að efla og auka skilvirkar forvarnir, fræðslu og meðferðarúrræði. Við þurfum að stíga skrefin í réttri röð og ekki auka á þann vanda sem við erum að reyna að leysa. Ef ætlunin er að hjálpa fíkniefnaneytendum þá eigum við að gera einmitt það.“