Sigmar Vilhjálmsson er talsmaður FESK – Félags eggja-, svína- og kjúklingabænda á Íslandi og sinnir því hagsmunabaráttu fyrir landbúnaðargeirann. Hann baunar á kollega sinn hjá Samtökum verslunar og þjónustu (SVÞ) í aðsendri grein á Vísi í dag
Hann spyr hvort Jón Ólafur Halldórsson, formaður SVÞ og forstjóri Olís, hafi vikið frá stefnu samtakanna um ágæti innfluttra matvæla, vegna greinar Jóns Ólafs frá 4. apríl. er fjallar um mikilvægi þess að halda uppi daglegu lífi, til dæmis með því að versla á netinu. Það haldi fyrirtækjum gangandi:
„Það er í sjálfu sér allt rétt sem formaðurinn segir í þessari grein og full ástæða til að taka undir hvert orð. En þar sem þessi grein er rituð undir merkjum SVÞ þá óneitanlega leiðir maður hugann að því hvernig félagsmenn SVÞ haga sínum málum í þessum efnum sjálfir,“
segir Sigmar.
Hann telur að merkja megi vott af stefnubreytingu hjá SVÞ í skrifum Jóns og fagnar því ef svo sé, því landbúnaðinum stæði hætta af samtökunum:
„Í röðum félagsmanna eru stærstu innflytjendur á matvæli sem hafa höggvið verulega í íslenska framleiðslu matvæla með tilheyrandi uppsögnum og niðurskurði í innlendum landbúnaði. Í röðum félagsmanna SVÞ eru fyrirtæki sem hafa kostað gríðarlega miklu til við að halda uppi kröfum um innflutning á enn meira af matvælum en þegar er verið að flytja inn. Ef vilji félagsmanna SVÞ myndi ganga eftir þá væri landbúnaður á Íslandi með öllu lagður niður. Mögulega er þessi grein formanns SVÞ stefnubreyting í þessum efnum og því ber þá að fagna.“
Sigmar segist vona að SVÞ sýni samtakamátt sinn í verki:
„Það er óskandi að síðasta málsgrein formannsins sé merki um nýja stefnu SVÞ í innlendri framleiðslu, verslun og þjónustu. Orðrétt segir:
„Sýnum í verki samtakamátt okkar og skiptum við íslensk fyrirtæki. Með því hjálpum við fyrirtækjunum að komast yfir erfiðasta hjallann og leggja þar með grunn að kröftugri viðspyrnu atvinnulífsins þegar aftur birtir til“.
Það er óskandi að þessi grein sé ekki bara orðin ein heldur verði framkvæmd í verki. Ekki bara núna á COVID tímum, heldur um alla framtíð. Enda mun „samstaðan fleyta okkur langt“, svo ég vitni aftur í formanninn.“