Jón Steinar Gunnlaugsson lögmaður hefur að undanfarið skrifað um siðblindu. Þetta eru áhugaverð skrif, Jón hefur greinilega kynnt sér fyrirbærið vel og setur fram skilgreiningar á siðblindu og vangaveltur um hana. Maður veit samt ekki hvort Jón hefur einhverja sérstaka í hugum í skrifum sínum – líkt og stundum er – eða hvort þetta séu bara almennar spekúlasjónir.

Ég rek augun í grein sem Jón Steinar skrifaði um siðblindu á Eyjunni fyrir stuttu. Jón skilgreinir ýmsar birtingarmyndir siðblindunnar, kennir hvernig á að þekkja hana og þá jafnvel varast hans. Þetta er semsagt mjög gagnleg grein.

• Hefur ekki getu til að finna til með öðrum eða setja sig í spor annarra.
• Ráðskast með annað fólk til að ná fram vilja sínum og svífst einskis til að ná takmarki sínu.
• Er yfirleitt rólegur og yfirvegaður í samskiptum við aðra.
• Er oft afburða vel greindur og velst því oft til forystu á þeim vettvangi sem hann starfar á. Hlutfallslega fleiri siðblindingjar komast til forystu í viðskiptum og stjórnmálum en vænta mætti miðað við fjölda þeirra meðal manna.
• Getur verið einstaklega heillandi í samskiptum við aðra, en er ófær um að mynda tilfinningatengsl við þá. Hann á hins vegar auðvelt með að „tala sig inn á“ annað fólk í því skyni að ná markmiðum sínum. Þannig fær hann aðra til að samþykkja hluti sem þeir myndu annars ekki samþykkja.
• Sækist eftir aðdáun annarra (jafnvel alls samfélagsins sem hann lifir í) fyrir snilli sína.
• Leggur með sjálfum sér mat á aðra fyrst og fremst til að átta sig á hvernig eigi að ná tökum á þeim. Tileinkar sér þá stundum háttsemi sem hann telur að muni ganga í augu þeirra sem hann vill ná tökum á.
• Beitir andlegu ofbeldi til ná því fram sem vilji hans stendur til.
• Er sjálfhverft fórnarlamb. Ef eitthvað bjátar á er það í hans huga ávallt sök annarra.
• Beitir ósannindum auðveldlega til að ná markmiðum sínum en stendur gjarnan ekki við það sem hann hefur lofað.
• Er ófær um að sjá siðblindueinkennin á sjálfum sér og hefur oftast mikið sjálfstraust.
• Finnur aldrei til sektar eða iðrunar vegna þess sem hann hefur „fengið áorkað“.
• Verður stundum ósamkvæmur sjálfum sér, þ.e. ákveður eitt í dag og annað á morgun. Þetta er talin afleiðing af því að ákvarðanir byggjast ekki á prinsippum eða reglum heldur fremur því sem hann telur henta sér hverju sinni.