2019 er besta ár í sögu mannkyns. Ef maður mætti velja sér tíma til að vera uppi á væri þetta líklega tíminn sem yrði fyrir valinu hjá flestum. Þetta skrifar dálkahöfundurinn Nicholas Kristof í New York Times. Kristof gerir ekki lítið úr loftslagsbreytingum og átökum víða um heim en bendir á staðreyndir sem eru sláandi.
Það hafa orðið geysilegar framfarir – og það er allt í lagi að hugleiða þær eitt stundarbil. 2019 er miklu ólíklegra en áður að börn deyji, að fullorðið fólk verði fyrir barðinu á skelfilegum sjúkdómum og að fólk um víða veröld sé ólæst.
Kristof nefnir til dæmis að 1950 hafi 27 prósent mannkyns dáið fyrir fimmtán ára aldur, nú séu það fjögur prósent.
1982 hafi 42 prósent mannkyns lifað við sára fátækt. Nú sé hlutfallið komið minna en 10 prósent. Síðasta áratug hefði á hverjum degi mátt birta svohljóðandi fyrirsögn í fjölmiðlum: „170 þúsund manns lyftu sér úr sárri fátækt í gær.“
Ólæsi er líka á hröðu undanhaldi, eins og sjá má í grein Kristofs, sérstaklega hafa orðið framfarir í menntun kvenna. Hlutfall jarðarbúa sem kunna að lesa nálgast nú 90 prósent.
Við jarðarbúum blasa ótal vandamál og sum torleysanleg – en við skulum átta okkur að þrátt fyrir mikinn barlóm höfum við stefnt í átt til betri heims á flestum sviðum.