Það er mikið rætt um tvít Donalds Trump og móðganir hans í garð fjölmiðlamanna. Og vissulega er þetta ömurlegt. Til dæmis myndi forsætisráðherra á Íslandi sem gerði lítið úr útliti fjölmiðlakonu og hvetti svo til ofbeldis gagnvart fjölmiðlafólki varla þurfa að kemba hærurnar í starfi. Það á við í flestum ríkjum Vestur-Evrópu.
En í Bandaríkjunum eru stjórnmálin orðin svo galin að slegin er skjaldborg um slíkan forseta.
Þetta eru þó í rauninni smámunir miðað við ýmislegt annað sem er á seyði í ríkisstjórn Bandaríkjana. Hér er eitt dæmi sem er svo slæmt að bandarískur vinur minn orðaði það svo að þetta væri svona eins og þremur gráðum frá fasisma.
Undir því yfirskini að safna upplýsingum um meint kosningasvik – sem virðast hvergi vera til nema í kolli forsetans – heimtar ríkisstjórnin að fá upplýsingar um kjósendur í hinum ýmsu ríkjum Bandaríkjanna. Það er farið fram á gögn um kosningahegðum, pólitíska skráningu, sakfellingar og feril í hernum, svo nokkuð sé nefnt.
Nokkur fjöldi ríkja hefur lýst því yfir að þau muni ekki senda þessi gögn – eða ekkert nema það sem opið er almenningi. Meðal þeirra eru Kalifornía, Connecticut, Alabama og Minnesota, en Delbert Hosemann, sem er repúblikani og ráðherra í Mississippi sagði í svari sínu að þeir geti „hoppað í Mexíkóflóa og Mississippi sé ágætur staður til að stökkva út af“.
En það þykir til marks um tilganginn með þessu brölti að forystumaður í nefndinni sem á að kanna hið meinta kosningasvindl er Kris Kolbach, repúblikani frá Kansas, sem er frægur fyrir að koma í veg fyrir að fátækt fólk og þeir sem tilheyra jaðarhópum nái að nota atkvæði sín – og hefur beitt ýmsum aðferðum til þess í hinu íhaldssama ríki Kansas.
