Það er tvennt sem maður tekur eftir á Facebook þessa dagana. Allt fólkið sem er að pósta gömlum fermingarmyndum af sér og spyr dálítið mæðulega – hvert fór tíminn? Líður þetta svona hratt?

Það er viðurkennt að samskiptamiðlanotkun gerir fólk þunglynt. Kannski er þarna enn einn þunglyndisvaldurinn – það hvernig við sjáum tímann líða á Facebook? Það er líkt og hann brenni upp. Og Facebook er náttúrlega í sjálfu sér einhver innilegasta tímasóun sem hefur verið fundin upp.

Sjálfur er ég ekki fermdur og er því alveg laus undan fermingamyndaokinu. Við vorum tveir í mínum árgangi í Hagaskóla sem ekki fermdumst, ég og sonur sósíalistaþingmanns úr Alþýðubandalaginu. Ég hef aldrei séð eftir því að hafa fermst ekki.

Svo eru það allir vinir mínir á Facebook sem eru að ferðast núna um páskana. Þeir pósta myndum af sér frá Los Angeles, Bali og Rússlandi. Svo líka Spáni og London. Bílastæðin við Leifsstöð eru yfirfull. Ætli íslenska þjóðin hafi nokkurn tíma ferðast jafn mikið? Ekki einu sinni 2007? Góðæri?