Við vorum í veiðitúr við Kleifarvatn ég og Kristján vinur minn með pabba hans, fórum þangað í eldgömlum Volvo, nenntum lítið að veiða en höfðum þeim mun meiri áhuga á að hlusta á Topp tíu með Erni Petersen í útvarpinu. Héngum við bílinn og hlustuðum. Þetta var sumarið 1973.

Ég man að þarna heyrði ég fyrst í Steely Dan – það var lagið Do It Again. Það var nóg af góðum lögum í þá daga. Í sama þætti minnir mig að hafi verið spilað Drift Away með Dobie Gray og Rubber Bullets með 10CC. (Ég fletti þessu upp og það getur alveg staðist hvað timann varðar.)

Can´t Buy a Thrill er fyrsta stóra plata Steely Dan. Það eru fá byrjendaverk sem slá henni við. Þetta er djöfullega klár músík. Þótti vitsmunaleg fram úr hófi en köld. Flóknir djasshljómar fóru að renna inn í rokkið. Lagahöfundarnir, Donald Fagen og Walter Becker, ráku síðar alla úr hljómsveitinni og unnu árum saman í stúdíóum með bestu hljóðfæraleikurum Bandaríkjanna.

Spiluðu aldrei á tónleikum. Sáust aldrei brosa á myndum.

Pönkararnir þoldu þá líklega ekki. Samt var nafnið á hljómsveitinni komið frá einu af ídólum pönksins, William Burroughs. En þetta var of flókið, of kaldhæðnislegt, of sófístikerað.

Svo komu plöturnar Countdown to Ecstasy, Pretzel Logic, Kathy Lied, The Royal Scam, Aja, Gaucho. Eintóm meistaraverk á innan við tíu ára tímabili. Svo hættu þeir að spila saman Becker og Fagen, en birtust aftur nokkuð löngu síðar og voru þá orðnir mjög tilkippilegir að flytja tónlist sína á hljómleikum. Gerðu tvær plötur sem voru ágætar, önnur fékk Grammy.

Ég sá þá þrisvar sinnum á sviði, einu sinni í Berlín, tvisvar í Bandaríkjunum. Fagen var aðal á sviðinu – en nærvera Beckers var á einhvern hátt góð. Þeir voru tvíeyki – náðu fyrst saman á unglingsaldri. Fagen skrifar í fallegum minningarorðum um Becker vin sinn látinn að þeir hafi hist 1967 í Bard College í New York. Þeir hafi haft svipuð áhugamál – og þarna eru einmitt hlutir sem mótuðu Steely Dan, tónlistina og textana.

Djass (frá þriðja áratugnum fram á miðjan sjöunda áratuginn), W.C. Fields, vísindaskáldskapur, Marx bræðurnir, Nabokov, Kurt Vonnegut, Thomas Berger, myndir eftir Robert Altman. Líka soul tónlist og blús frá Chicago.

Walter Becker er sá til vinstri, með síða hárið. Tilkynnt var um andlát hans í dag. Hann var 67 ára að aldri.

Svo læt ég þetta fljóta með. Ekki eitt af frægari lögunum. Af plötunni Gaucho frá 1980.