
Ágætur vinur minn hafði skotið á það þegar við hittumst í morgun að fjölmiðlarnir hefðu fjallað 4-6 sinnum meira um Ríkisútvarpið síðustu dagana en sjálft mál málanna – uppgjör föllnu bankanna.
Um Ríkisútvarpið er rifist fram og til baka, það er orðinn meira en árviss viðburður, fremur að deilurnar blossi upp tvisvar á ári og þá eru flestir í kunnuglegum stellingum og fátt nýtt sem kemur fram.
En satt að segja er maður engu nær um stöðugleikaframlagið. Þetta er sennilega of stórt mál, það er betra að halda sig við eitthvað smærra sem fer fram eftir þekktu mynstri.
Fyrir fjölmiðlana er það auðvitað miklu þægilegra. Það þarf ekki að vinna neina sjálfstæða vinnu, bara hafa samband við þekktar persónur og leikendur og láta gjósa.
Staðreyndin er sú að hið mikla uppgjör hefur ekki verið útskýrt á þann hátt að nokkur leikmaður skilji. Og það vantar algjörlega óháða aðila til að leggja mat á það, eins og er raunar algilt í íslensku efnahagslífi. En þeir mega þó eiga það í InDefence að þeir eru að reyna – og hér er líka Vilhjálmur Þorsteinsson með sitt innlegg.
Málið var til umræðu á Alþingi í dag og var samþykkt í kvöld. Frekar lítið hefur frést af því sem þar var sagt, en eftir því sem ég kemst næst er málið nú alveg úr höndum þingsins.