Það var pena fólkið sem kom saman á Austurvelli í dag. Það kastaði hvorki grjóti né eggjum, það heyrðust varla fúkyrði. Viðbúnaður lögreglu var með öllu óþarfur. Þarna var upp til hópa fólk sem er seinþreytt til vandræða – og mótmæla.

Nú er ekki vitað hvort framhald verður á mótmælunum – það er eiginlega nauðsynlegt ef menn ætla að ná árangri og skjóta stjórnvöldum skelk í bringu að mæta oftar en einu sinni.

Framganga ríkisstjórnarinnar er hins vegar býsna furðuleg. Hví er ástæða til að keyra málið áfram með ofurhraði og þjösnaskap? Hvað liggur á? Er eitthvað deadline sem þarf að standa við?

Blekið er ekki þornað á skýrslu Hagfræðistofnunar og þá er komin þingsályktunartillaga sem þarf að að afgreiða með hraði. Öðrum málum er rutt til hliðar vegna hennar, utanríkisráðherrann móðgast yfir því að flýtirinn sé ekki nægur.

Við þessar aðstæður er óhugsandi annað en að stjórnarandstaðan leggist í málþóf, að hún noti öll brögðin frá stjórnarandstöðu síðasta kjörtímabils. Það er um nóg að tala í málþófinu, allt stöffið í skýrslu Hagfræðistofnunar og alls kyns skrítar fabúleringar sem er að finna í texta þingsályktunarinnar um að draga umsóknina til baka.