Páll Matthíasson geðlæknir er nýr forstjóri Landspítalans. Þetta er eitt erfiðasta og vanþakklátasta starf á Íslandi. Ég hef kynnst Páli ögn og sýnist að hann sé toppmaður.

Umræðan um heilbrigðiskerfið er þung og erfið. Ef ekki verður farið út í að byggja nýjan Landspítala þarf að marka aðra stefnu – það dugir ekki að hafa málið hangandi í lausu lofti árum saman. Miðstýringaráráttan hefur verið ráðandi í heilbrigðismálunum í langan tíma – ef ekki verður af nýbyggingunum þarf máski að hugsa það upp á nýtt.

Kristján Þór Júlíusson fékk erfiðasta ráðuneytið þegar þeim var útdeilt síðasta vor. Ef fjárveitingar til heilbrigðismála verða ekki auknar í fjárlögum er ljóst að hann verður í stöðugri varnarbaráttu. Við Kristján höfum þekkst lengi – ég er ekki frá því að mér virðist hann strax vera orðinn ögn þreytulegur.

Það er alveg rétt sem Kristján sagði í sumar, það er ekki þörf á að ríkið skaffi alla þjónustuna. Það er nóg að ríkið sé kaupandi hennar. En hér á Íslandi má varla nefna þetta – og líklega vill Framsóknarflokkurinn, sem öðrum flokkum fremur, mótaði núverandi stefnu í heilbrigðismálum, ekki heyra það.