Kári Stefánsson spyr hvort rétt sé að loka Hörpu og setja peningana í heilbrigðiskerfið.

Það er allt í lagi að spurt sé, en málið er kannski ekki alveg svona einfalt.

Segjum að Hörpu yrði lokað. Þá yrði áfram að borga af lánum sem hvíla á húsinu, fasteignagjöld og annað. Líklega yrði að hafa eitthvað viðhald, því varla myndu menn vilja að húsið grotnaði niður.

Þannig að kostnaður yrði áfram af húsinu þótt enginn væri í því.

Á móti myndu ekki koma neinar tekjur. Það eru viðburðir í Hörpu nánast hvert einasta kvöld – margir þeirra skila tekjum til hússins.

En vitaskuld er borgað með Sinfóníuhljómsveitinni og Íslensku óperunni. Þessar stofnanir njóta ríkisstyrkja. Það er þá spurning hvort menn vildu leggja þær niður um leið og starfsemina í Hörpu ellegar flytja þær í önnur hús.

Ef Sinfónían og Óperan hættu störfum væri það mikið rof í íslenskri menningarpólitík. Sinfóníuhljómsveitin hefur starfað síðan 1950, Óperan síðan 1981. Þessar stofnanir eru eins og kórónan á blómlegu tónlistarlífi á Íslandi. Önnur leið væri að flytja starfsemina, þá færi Óperan aftur í Gamla bíó og Sinfónían aftur í Háskólabíó.

Þess er að geta að miðasala á Sinfóníutónleika hefur næstum tvöfaldast síðan hljómsveitin flutti í Hörpu.

En það er ekki eins og þessar stofnanir sitji einar að Hörpu. Þar er fjöldi atburða á næstunni. Afmælistónleikar Dúmbó & Steina, endurteknir tónleikar Pálma Gunnarssonar, tónleikar Ásgeirs Óskarssonar, Nýdanskrar, Emmsje Gauta, Laddi lengir lífið, Ævintýrasöngleikurinn Skilaboðaskjóðan og skemmtun undir yfirskriftinni Þú getur, hún er til styrktar geðsjúkum. Og brátt líður að Iceland Airwaves þar sem meðal annars kemur fram hin sögufræga sveit Kraftwerk.

Svo má lengi telja.