Fyrir fjörutíu árum á valdaskeiði Nixons forseta fóru réttarhöld yfir Daniel Ellsberg út um þúfur.
Ellsberg kom undan hinum svokölluðu Pentagonskjölum og lak þeim í fjölmiðla. Hann var ákærður fyrir ýmsar sakir, meðal annars þjófnað, samsæri og njósnir. Hámarksrefsing var sögð 115 ár.
Pentagonskjölin fjölluðu um hernað Bandaríkjanna í Vietnam.
En Ellsberg var ekki dæmdur – ein ástæða þess var sú að dómari komst að þeirri niðurstöðu að hann hefði verið beittur ólöglegum hlerunum.
Fjörutíu árum síðar myndum við kannski ætla að lýðræðið og réttarríkið virkuðu betur og að samfélagið væri opnara en á tíma Ellsberg – í miðju Kalda stríðinu og þegar vænisýki Nixons var í hámarki.
Er það svo?
Bradley Manning er ákærður fyrir að koma skjölum um hernað Bandaríkjanna í Írak og Afganistan til fjölmiðla. Fjölmiðlar birtu þessi gögn. Þetta er á valdaskeiði forseta sem gefur sig út fyrir að vera frjálslyndur maður.
Manning fer fyrir herrétt, sem starfar að hluta til leynilega. Nú lifum við á tímum þegar misleynilegar stofnanir á vegum yfirvalda geta hlerað fólk alveg að vild, sumt af þeirri starfsemi byggir á leynilegum dómsúrskurðum.
Manning er dæmdur í 35 ára fangelsi árið 2013.
En Ellsberg fór frjáls ferða sinna árið 1973.
