Ólíkt sumum sem hafa áður setið í embætti útvarpsstjóra er Páll Magnússon ekki pólitískt ráðinn. Hann hefur alið allan starfsaldur sinn í fjölmiðlum – á Vísi, Tímanum, hjá Iceland Review, Stöð 2 og Ríkisútvarpinu. Hann er fagmaður sem gjörþekkir hvernig starf á fjölmiðlum fer fram – og skilur líka nauðsyn þess að fjölmiðlamenn fái njóta frelsis en um leið verndar í starfi sínu.

Páll nýtur trausts hjá starfsmönnum Ríkisútvarpsins, ég hygg að mörgum þyki það skelfileg tilhugsun ef við fengjum aftur flokkspólitískan útvarpsstjóra.

Páll hefur staðið ágætan vörð um Ríkisútvarpið, barist fyrir hagsmunum þess og stigið fram því til varnar þegar honum þykir þurfa.

Merkileg er greinin sem hann skrifar í Fréttablaðið í dag þar sem hann sýnir fram á að ritstjóri Morgunblaðsins er gjörsamlega með Ríkisútvarpið á heilanum, skrifar um það algjörlega án afláts.

Páll bendir líka á hversu sérkennilegur fjölmiðill Morgunblaðið er orðið – og þar með hugmyndir ritstjórans um fjölmiðlun. Því það er öldungis laukrétt að í alvöru blaði – sem Mogginn var á tímanum þegar hann bar sig saman við heimspressuna – myndi það aldrei tíðkast að ritstjóri væri sífellt að skrifa um sjálfan sig, eða eins og Páll orðar það:

„Ég hygg reyndar að varnar- og lofgreinar hans um sjálfan sig undir nafnleynd í þriðju persónu séu nýmæli í vestrænni blaðamennsku – jafnvel mætti kalla þetta sköpunarverk nýja bókmenntagrein.“