Sé hægt að hrekja kennara frá starfi vegna nafnlausra ábendinga sem segja í raun ekki neitt, erum við komin býsna nærri tíma rannsóknarréttarins.
Í kirkjum á tíma hans voru sérstök hólf þar sem var hægt að koma slíkum „ábendingum“ á framfæri. Það var partur af svonefndu galdrafári. Þetta var líka gjarnan stundað á tíma Sovétsins – það er vitað af fólki sem hafði þann meginstarfa að klaga náungann.
Að þetta hafi komið af stað einhverju „ferli“ hjá fræðsluyfirvöldum er afar sérstætt – enginn virðist vita hvaðan ábendingin kom eða hvers eðlis hún var. Þetta var semsagt bara rætið slúður. Því miður er eins og nægi að nefna orðið „barnaníð“ til að menn missi dómgreindina.
Kennarum hlýtur að verða bætt upp tjónið að fullu – en þeir sem stóðu fyrir þessari aðför að honum í nafni öfugssnúins sannleika hljóta að taka ábyrgð á gjörðum sínum.
