Það hefur oft verið meiri spenna í kringum prófkjör hjá Sjálfstæðisflokkum en prófkjörið sem fer fram í Reykjavík á morgun.

Aðrir flokkar en Sjálfstæðisflokkurinn hafa stjórnað Reykjavík öll árin nema tvö síðan 1994. Það er kannski ekki eftir svo miklu að slægjast í þessu prófkjöri. Borgarstjórastóllinn bíður ekki sigurvegarans.

Eina leiðin sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur til að komast til valda í borginni er að mynda samsteypustjórn með öðrum flokki – slíkt virðist hins vegar ekki vera í boði miðað við núverandi stöðu. Framsókn er varla að fara að miklum árangri í borginni, þannig að valið um samstarfsflokka er milli Bjartrar framtíðar, Samfylkingar og Vinstri grænna.

Flestir spá því að núverandi oddviti, Júlíus Vífill Ingvarsson, sigri í prófkjörinu. Hann er núverandi oddviti flokksins, en langt í frá óumdeildur. Stuðningsmenn hans reyndu í vikunni, í samvinnu við Moggann, að ná nýjum snúningi á flugvallarmálinu – í trássi við samkomulagið sem Hanna Birna Kristjánsdóttir undirritaði – en það vakti ekki sérstaka athygli. Hann er þó eftir sem áður sigurstranglegastur.

Framboð Halldórs Halldórssonar er kemur dálítið einkennilega fyrir sjónir. Hann flytur frá Ísafirði tímabundið til Reykjavíkur og sækist eftir fyrsta sæti. En hvað gerist þá eftir prófkjörið – hvar ætlar hann að vera?

Það verður svo áhugavert að sjá hvernig þremur afar frambærilegum konum í prófkjörinu vegnar, Þorbjörgu Helgu Vigfúsdóttur, Hildi Sverrisdóttur og Áslaugu Friðriksdóttur.

Kannski eru þessar konur einmitt það sem flokkurinn þarf í borginni til að fá nútímalegri og ferskari ásjónu – og til að flokkurinn eigi möguleika á að komast í einhverja valdastöðu aftur í stað þess að vera í eilífri stjórnarandstöðu?