Í hinni ruglingslegu umræðu um Evrópusambandið hefur margt orðið nánast að viðteknum sannindum án þess að flugufótur sé fyrir því.

Eitt af þessu er sú fullyrðing að ef við gengjum í ESB myndum við lokast þar inni og ekki geta átt viðskipti við lönd utan sambandsins.

Þetta stenst enga skoðun. Raunar er það svo að megnið af útflutningi Íslands fer til Evrópu og verður svo áfram. Þar er mest spurn eftir fiskinum okkar og styst að flytja hann til Evrópulanda – og flestir ferðamenn til Íslands koma frá Evrópu. Samgöngurnar þangað eru lang greiðastar.

Það þyrfti einhver að segja þjóðum eins og Danmörku, Svíþjóð og Þýskalandi að þær hafi lokast inni í Evrópusambandinu. Þetta eru ríki sem stunda afar blómlega útflutningsverslun – í gær var einmitt frétt hér á Eyjunni um sterka stöðu danska hagkerfisins og miklar eignir Dana erlendis.

Í gær var greint frá því að Kanada og Evrópusambandið hefðu gert með sér fríverslunarsamning. Hann þykir sæta nokkrum tíðindum og gæti verið upptaktur fyrir hinn mikla fríverslunarsamning sem hefur verið boðaður milli ESB og Bandaríkjanna.

Það er heldur ekki svo að aðild að Evópusambandinu hindri fjárfestingar aðila utan þess. Sumar þessara fjárfestinga geta reyndar orkað tvímælis, en í þessari frétt má lesa að ráðamenn í Bretlandi hyggist leyfa Kínverjum að eignast ráðandi hlut í ýmsum innviðum samfélagsins eins og kjarnorkuverum, vatnsveitum og flugvöllum.

Stephen Harper, forsætisráðherra Kanada, og José Manuel Barroso, forseti framkvæmdastjórnar ESB, tilkynna um fríverslunarsamninginn í Brussel í gær.