Stór fyrirtæki sem starfa í mörgum löndum nota alls konar aðferðir til að forðast að borga skatta. Í Bretlandi hefur orðið uppvíst að Starbucks kaffikeðjan borgar nær enga skatta, þótt hún reki mörg þúsund kaffistaði þar – og velti stórum fjárhæðum.

Þetta er tilkomið vegna þess hvernig hægt er að möndla með bókhald fyrirtækja sem starfa alþjóðlega. Kaffihús sem starfa eingöngu í Bretlandi geta ekki beitt sömu aðferðum, það er nóg af þeim en straumur kaffiþyrstra liggur til Starbucks – sem hefur þetta samkeppnisforskot.

Því hefur verið haldið fram að auðhringar séu í eðli sínu sýkópatar. Þeir hegða sér þannig – skeyta í raun engu um neitt nema sjálfa sig og hámarksgróða. Ef þeir undirgangast eitthvað sem getur talist vera samfélagsleg ábyrgð er það yfirleitt til að sýnast eða vegna þess að þrýstingurinn er orðinn of mikill til að standast hann.

Hegðun Starbucks, fyrirtækis sem hefur haft frekar góða ímynd, rennir stoðum undir þetta. Auðfyrirtæki eru ekki í bisness til að stunda góðverk og samfélagshjálp – annars væru ekki til allar hinar útspekúleruðu aðferðir við að koma hagnaði undan, forðast að greiða skatta og hið stóra net skattaparadísa.