Það má vera að ríkisstarfsmenn séu í stórkostlegu vildarpunktasvínaríi.

Málið snýst um að bæði var samið við Icelandair og Iceland Express í útboði Ríkiskaupa í mars 2011.

En menn eru fljótir að gleyma.

Þetta var tíminn þegar Iceland Express var næstum alltaf seint. Maður heyrði sögur af farþegum sem biðu eftir vélum þeirra á flugvöllum hér heima og í Evrópu. Enda segir í frétt frá þessum tíma að Iceland Express hafi verið of seint í 64 prósentum tilvika.

Þeir sem þurfa að mæta á fundi erlendis eða ná tengiflugi geta ekki notað slíkt flugfélag.

Nú hefur þetta batnað eitthvað hjá Iceland Express, en annað vandamál við það flugfélag er eignarhaldið – það er enn í eigu manna sem stóðu fyrir einhverju stórkostlegasta bankasvindli allra tíma eins og lesa má í þessari grein:

„Iceland, a small, proudly independent nation of just over 300,000 people was ground zero for one of the most spectacular banking frauds of all time. During the 2003-2007 period its three main banks went on a collective borrowing spree to the tune of $85 billion. This was true ponzi finance, performed by a small, very connected group of Icelandic and foreign businessmen, who leveraged Iceland’s previously clean lending sheet, and relied on refinancing rather than loan repayment.“