Birti hér aftur, af gefnu tilefni, tvær bloggfærslur frá því í sumar:

Kannski mætti gefa út einhvers konar index librorum proibitorum um barnabækur. Lista yfir bækur sem þarf nauðsynlega að banna. Eða er jafnvel búið að banna?

Þar væri að finna Tinna. Sérstaklega Tinna í Kongó. Líka Tinna í Sovétríkjunum. Seinni Tinnabækurnar eru kannski í lagi.

Og Andrés Önd. Svíar vildu banna hann hér um árið vegna þess hvað fjölskyldutengslin í Andrési eru annarleg. Hann er heldur ekki í buxum.

Það mætti banna Múmínálfana. Kvenstaðalímyndirnar þar eru yfirgengilegar. Múmínmamma er alltaf að hella upp á kaffi og baka pönnukökur. Snorkstelpan hugsar um ekkert annað en að punta sig.

Soffía frænka í Kardimommubænum er líka staðalímynd. Hún er alltaf að taka til og skammast.

Bombí Bitt. Frásögnin af því þegar hrossaþjófurinn Niels Galle er að segja strákunum hvernig hann komst inn í leynifélagið Kuk Lux Lan er svakaleg og á ekki að líðast í nútímasamfélagi.

Hin kexétandi límonaðiþambandi börn í bókum Enid Blyton eru rasistar. Þrjótarnir í sögunum eru einatt dökkir á hörund.

Stikkilsberja-Finnur, Tumi Sawyer, Robinson Krúsó – að ógleymdum Bláskjá.

Svo eru það náttúrlega öll Grimmsævintýrin með foreldrum sem skilja börn sín eftir úti í skógi og staðalímyndum af gömlum kerlingum sem lokka þau til sín.

Heima á ég reyndar bók með dauðhreinsuðum ævintýrum – The Book of Politically Correct Adventures. Þar er búið að taka burt allan vott af rasisma og því sem kallast á ensku sexism og ageism. Örugglega hefur eitthvað fleira verið fjarlægt – til dæmis fordómar gegn dýrum (úlfurinn í Rauðhettu).

Ég er opinn fyrir tillögum um fleiri bækur sem mætti setja á þennan lista. Sendið mér tölvupóst. Tengillinn er hérna ofarlega til vinstri á síðunni – silfuregils@eyjan.is.