Það er svosem eftir öðru að Siglfirðingurinn Kristján Möller, einn af andlegum feðrum Héðinsfjarðarganganna – einhverrar vitlausustu framkvæmdar Íslandssögunnar – ætli að halda áfram byggingu „samgöngumiðstöðvar“ í Reykjavík.
Samgöngumiðstöð er náttúrlega bara feluorð fyrir flugstöð. Það er ekkert vit í að láta strætisvagna fara þarna um enda eiga sárafáir erindi þarna út í mýrina, varla nema nokkur hundruð flugfarþegar á dag. Það eru miklu færri en til dæmis fara um Grensásstöð daglega.
Sem áfangastaður fyrir langferðabíla er þetta líka vondur staður – lengst inni úti á nesinu, nálægt götum þar sem eru oft umferðarteppur, óravegu frá nýrri hverfum borgarinnar.
Þegar Möller var gerður að samgönguráðherra hélt Samfylkingin sig við þá hefð að ráðherra þessa málaflokks yrði alltaf að koma úr dreifbýlustu héruðum landsins. Hann virðist líka ætla að halda alveg óbreyttri stefnu frá tíma Sturlu Bö – í rauninni tekur maður varla eftir því að hafi orðið ráðherraskipti. Kristjáni tókst meira að segja með undarlegum hætti að gera Grímseyjarferjuklúðrið að sínu eigin.
Og hvar eru fjárframlögin sem áttu að koma til Sundabrautar?
En Samfylkingin þarf kannski að fara að hafa áhyggjur af því að ekki hefur orðið stefnubreyting í einu einasta máli frá því í síðustu ríkisstjórn.
