Margrét Gnarr, einkaþjálfari og atvinnumaður í bikinífitness, hefur verið í hléi frá keppni til að ná bata. Hún hefur glímt við lystarstol og lotugræðgi frá því að hún var fjórtán ára.
Margrét opnaði sig um átröskunina í einlægu viðtali við DV fyrr á árinu.
Sjá einnig: Margrét Gnarr var komin með hjartsláttatruflanir vegna átröskunar: „Ég var orðin hrædd um líf mitt“
Margrét heldur úti vinsælum Instagram-aðgangi og er með rúmlega 89 þúsund fylgjendur. Hún er ófeimin að tjá sig um átröskunina og batann. Hún deilir reglulega fyrir og eftir myndum af sér, eins og þessari hér að neðan.
View this post on Instagram
Nú hefur Margrét deilt bestu fyrir og eftir myndinni að okkar mati. Á fyrri myndinni má sjá Margréti þegar hún var að keppa í bikinífitness og hafði ekki farið á blæðingar í tvö ár. Á seinni myndinni má sjá hana í dag, komin fjórtán vikur á leið með sitt fyrsta barn.
„Ég trúi þessu ekki enn þá!!“ Skrifar Margrét með myndinni.
„Fyrir aðeins ári síðan var ég ótrúlega veik. Ég hafði verið að borða allt of lítið og æfa allt of mikið í allt of langan tíma.
Ég var með það á heilanum að verða grennri og grennri. Ég vildi vera besti IFBB bikinífitness keppandi í heimi og ég ætlaði ekki að láta neitt stoppa mig.
Þar til ég fékk næstum því hjartaáfall! Í apríl mánuði á síðasta ári ákvað ég að taka mér hlé frá því að keppa til að ná bata og mörg ykkar hafið haldið áfram að fylgja mér til að styðja mig, og ég er mjög þakklát fyrir það.
Ég hef verið að glíma við átröskun síðan ég var fjórtán ára og þegar ég var um 23 ára þá hélt ég að ég hefði eyðilagt möguleika minn að verða ólétt. Eftir að hafa reynt í eitt ár þá var ég sannfærð um að ég væri ófrjó.
Eftir eitt ár í bata, að leyfa líkama mínum að jafna sig og æfa sjálfsást, gerðist kraftaverk.
Það byrjaði allt á rosalegum skapsveiflum. Ég hélt að ég væri kannski enn þá að díla við hormóna ójafnvægi og þetta myndi líða hjá. Tíðarhringurinn minn var enn þá óreglulegur og fyrir mig var eðlilegt að byrja nokkrum vikum seinna á túr.
En ég ákvað að taka óléttupróf. Ég hafði tekið mörg próf áður fyrr sem voru öll neikvæð og byrjað svo á túr daginn eftir. Ég hélt að það myndi hundrað prósent gerast aftur. EN NEI.
Ég fékk jákvætt próf og trúði því ekki. Ég fór í blóðprufu líka og það lét mig trúa niðurstöðunum.
Það eina sem ég þurfti að gera var að sleppa átröskunar þráhyggjum mínum, bæta á mig líkamsfitu, æfa minna og æfa sjálfsást. Ég hætti líka að drekka áfengi sem hefur örugglega líka hjálpað.
Ég vona að þessi færsla veiti einhverjum innblástur sem er í sömu sporum og ég var og gefi ykkur von.“
