Þau höfðu ferðast til Dubai, Indlands, Malasíu og Ástralíu án nokkurra vandkvæða sögðu hjónin í þætti BBC, Rip Off Britain. Þegar hjónin, sem eru eftirlaunaþegar, ætluðu frá Ástralíu til Balí koms hins vegar babb í bátinn. Þau voru stöðvuð í vegabréfaeftirlitinu því ekki var hægt að skanna vegabréf Richard. Í ljós kom að lítið gat var komið á vegabréfið og því var ekki hægt að skanna það.
Þeim var sagt að þau gætu ekki farið til Balí því flugfélagið ætti háa sekt yfir höfði sér ef það flytti fólk þangað sem ekki væri með ferðaskilríkin í lagi. Þau keyptu sér því flugmiða til Malasíu, þar sem dóttir þeirra býr, til að geta farið í breskt sendiráð þar og fengið neyðarvegabréf. En þegar þau millilentu í Singapore lentu þau aftur í vanda því þau fengu ekki að fara úr landi með skaddaða vegabréfið.
Þau fengu á endanum leyfi til að yfirgefa flugvöllinn til að fara í breska sendiráðið. Á meðan þau biðu eftir að neyðarvegabréfið væri útbúið neyddust þau til að gista á rándýru hóteli því ekkert ódýrara var laust. Í heildina nam aukakostnaður þeirra vegna málsins sem svarar til 1,2 milljóna íslenskra króna.
Tryggingafélag þeirra neitaði að greiða þennan kostnað og sagði að ferðatryggingin nái aðeins yfir tjón sem fólk verður fyrir ef vegabréfi er stolið, það glatast eða eyðileggst. Ekkert sé kveðið á um að tryggingafélagið eigi að greiða bætur og kostnað ef vegabréf skemmist. Hjónin leituðu til umboðsmanns neytenda í Bretlandi en hann tók undir rök tryggingafélagsins.
