Þessi dálítið angurværa vetrarmynd sýnir Lækjargötu á árunum eftir stríð. Myndin er greinilega tekin seint um kvöld eða um nótt, það er ekki hræða á ferli. Við tökum eftir því hvað bílarnir eru fáir.

Myndin er örugglega tekin eftir 1945, því þá var byrjað að reisa viðbyggingu við Nýja bíó sem sést við enda húsalengjunnar.

Húsin sem eru næst okkur eru horfin. Þarna er Lækjargata 12 b sem brann til kaldra kola 1967, þar bjó Bjarni dómkirkjuprestur ásamt frú Áslaugu. Þar hefur verið bílastæði síðan. Þá er hús sem stóð á lóðinni þar sem nú er hús Iðnaðarbankans/Íslandsbanka – nú er hægt og bítandi verið að rífa það.

Næstu hús eru hafa varðveist, Lækjargata 10 sem er hlaðið steinhús frá 1877, svo eru Lækjargata 8 og Lækjargata 6a og b. Húsið við Lækjargötu 4, þar sem Hagkaup var til húsa um tíma, var hins vegar flutt í Árbæjarsafn. Nýja bíó brann og þar var reist í staðinn hið svokallaða Iðuhús. Nú er veitingarekstur í nánast öllum húsum meðfram Lækjargötunni.

Lækjargatan er breiðgata með tveimur aðskildum akreinum. Hún var breikkuð árið 1950, manni sýnist að myndin sé tekin eftir það. Sérstaka athygli vekja ljósastaurarnir. Þeir eru sérlega gerðarlegir, með tveimur öflugum ljóskösturum.

Hér má svo sjá forsíðu Morgunblaðsins frá 11. mars 1967, eftir stórbrunann í Lækjargötunni. Þarna má sjá hvernig húsið næst okkur stendur í ljósum logum. Þetta er öllu dapurlegra. En það varð brátt um mörg fallegustu hús bæjarins á þessum árum.