Þetta er líklega í fyrsta skipti að nafn hinnar dularfullu lögfræðistöfu Mossack Fonseca er nefnt í íslenskum fjölmiðli, í DV 26. mars 2004. Blaðamaðurinn er Kristján Guy Burgess, sem nú er framkvæmdastjóri Samfylkingarinnar.

Segir þarna að Mossack Fonseca stundi þjónustu við þá sem vilja koma upp eignarhaldsfélögum með mikilli leynd, óþekktir aðilar sitji í stjórnum sem séu til málamynda, en lögfræðistofan tengist rannsóknum á peningaþvætti í mörgum löndum.

Kristján skrifar á Facebook í gær:

Fyrir tólf árum hélt ég að ég hefði afhjúpað mikinn skandal. Eftir töluverða rannsóknarvinnu leiddi ég að því líkur að peningar sem íslensku bankarnir greiddu í frægum viðskiptum með hlutabréf í Íslenskri erfðagreiningu hefðu horfið í Panama og þaðan orðið sjóður sem Kári Stefánsson og Hannes Smárason notuðu til að verða virkir fjárfestar í íslensku atvinnulífi. Í greininni sem ég skrifaði í mars 2004 fjallaði ég um panamíska lögfræðifyrirtækið Mossack Fonseca sem hefði tengsl við öll félögin sem um ræddi. Í leiðinni sagði ég frá því að fyrirtækið stæði í málaferlum í mörgum löndum vegna peningaþvættis og tengsla við spillta stjórnmálamenn og glæpahringi. Það var snúið að finna réttu leiðirnar að upplýsingum um málið og allir hlutaðeigandi reyndu að villa um fyrir mér eða neituðu að tala við mig. Öðrum fjölmiðlum gekk illa að fara með í málið gegn þagnarmúr og villuljósum. Sumsé, ég hélt að þetta væri afhjúpun á einstæðum skandal og yrði einhverjum víti til varnaðar. En síðan kom í ljós að hundruð Íslendinga, þar á meðal fráfarandi forsætisráðherra og fjármálaráðherra fóru svipaðar leiðir við stofnun félaga gegnum þetta panamíska fyrirtæki, einhverjir til að leyna eignarhaldi og aðrir til að komast undan sköttum. Margir hvort tveggja. Mér finnst það algerlega ótrúlegt og dáist að þeim sem hafa náð að afhjúpa þetta dót allt saman (Kudos Johannes Kr Kristjansson).
Ég ætlaði síðan að halda áfram með umfjöllunina og færa hana meira yfir í úttektir um aflandsfélög. Þá fékk ég skýr skilaboð um það að ofan að enginn hefði áhuga á slíkri umfjöllun, sem fær mig til að skilja aðeins betur hvernig ákveðnir íslenskir fjölmiðlar ákváðu að takast á við upplýsingarnar um hið heimsþekkta Tortolafélag, Wintris.