Á frönsku sjónvarpsstöðinni Arte eru þeir að sýna kvikmynd sem ég var löngu búinn að gleyma. Þetta er þýsk mynd um Niflunga og Sigurð Fáfnisbana, gerð árið 1966. Talsverðir hlutar myndarinnar eru teknir á Íslandi; þetta var kannski fyrsta skiptið sem mátti sjá Jökulsárlón, Gullfoss, Geysi, Dyrhólaey, miðnætursólina og sandana svörtu sem baksvið leikinnar kvikmyndar.

Myndin var á sínum tíma sýnd í Laugarásbíói. Ég man að mig langaði mikið að fara, en hafði ekki aldur til. Í staðinn fékk ég lánaða á bókasafninu bók sem var gefin út með myndum úr kvikmyndinni. Myndirnar eru ógleymanlegar, greyptar í vitundina, sérstaklega Sigurður þar sem hann baðar sig í blóði drekans og illmennið Högni þegar hann sekkur gullinu í Rín.

Um svipað leyti var reyndar myndin Rauða skikkjan gerð hér á landi. Það var víkingasaga, gerð í samvinnu Norðurlandaþjóða, Íslendinga og Rússa að mig minnir. Þá mynd fékk ég ekki heldur að sjá, enda voru í henni nektarsenur. Myndin gekk ekki vel, en leikstjórinn, Gabriel Axel, fékk seinna uppreisn æru þegar hann gerði myndina Babettes Gæstebud eftir sögu Karen Blixen.