Var hægt að ráða niðurlögum nasismans án vopna? Eða kalda stríðið – var hægt að halda böli kommúnismans í skefjum með engum vopnum? Svo er það Balkanstríðið síðasta – var nokkur leið að stilla þar til friðar án vopna?

Voru Bandaríkjamenn ekki í rétti að ráðast á Afganistan, ríki sem veitti skjól hryðjuverkasamtökum sem höfðu skipulagt árásir á stærstu borg Bandaríkjanna – árásir sem höfðu það markmið að drepa eins margt fólk og mögulegt var?

Og hefði önnur leið dugað til að stöðva blóðbaðið í Rúanda en vopnuð íhlutun?

Það er flókið mál hvenær getur talist nauðsyn og jafnvel siðferðislega rétt að beita vopnum. Það má færa sannfærandi rök fyrir því að alþjóðasamfélagið hefði fyrir löngu átt að vera búið að setja hinn blóðþyrsta fjöldamorðingja Saddam Hussein af – löngu áður en ráðist var inn í Írak.

Nú les ég eftirfarandi orð í ályktun frá Samtökum hernaðarandstæðinga:

„Samtök hernaðarandstæðinga hvetja til þess að íslensk stjórnvöld leggist allsstaðar og ævinlega gegn beitingu vopnavalds við lausn á deilumálum.“

Er alveg víst að þau meini þetta?