Í ágætri fréttaskýringu Péturs Blöndal í Morgunblaðinu í morgun segir frá því að innan borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins hafi jafnvel verið uppi hugmyndir um að slíta samstarfinu við Framsóknarflokkinn vegna deilnanna um sameiningu Reykjavik Energy Invest og Geysir Green Energy.

Það er ekki ofmælt að allt hafi sprungið í loft upp í borgarstjórninni. Segir í Morgunblaðinu að borgarfulltrúum hafi fundist kynning Guðmundar Þóroddssonar, forstjóra REI, á málinu vera „lítillækkandi“.

Borgarfulltrúunum var smalað á fund á þriðjudagskvöldi í stöðvarstjórahúsinu í Elliðaárdalnum og á enginn að hafa vitað tilefnið. Þar var þeim stillt upp fyrir orðnum hlut. Fyrirsögnin á greininni í Mogganum er svohljóðandi: „Átti að vaða yfir okkur“.

Athygli vakti hversu harðorðar bæði Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir og Valgerður Sverrisdóttir voru um málið í Silfri mínu í gær. Þorgerður sagði að kaupréttarsamningarnir í tengslum við sameininguna væru „fásinna“. Valgerður nefndi græðgi í þessu sambandi.

En borgarstjórnin leikur semsagt á reiðiskjálfi. Nú virðist pólitísk framtíð Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar og Björns Inga Hrafnssonar vera í uppnámi.

Svo má spyrja hvers vegna borgarstjórnarflokkur sjálfstæðismanna horfir til Vinstri grænna um samstarf? Einhver hefði haldið að væri nær að leita til Samfylkingarinnar eftir mynstrinu sem er í ríkisstjórn?

Eða hvað segir Dagur?