Frá því var greint á Stöð 2 í gær að makríll yrði settur í kvóta á næsta ári – með frjálsu framsali.

Þetta þýðir að hægt verður að fara að versla með óveiddan makríl, nota hann sem veð í bönkum. Þeir sem fá úthlutað kvóta – sem er byggður á ákveðinni veiðireynslu – geta hagnast mjög, líka á því að selja kvótann einfaldlega frá sér.

LÍÚ er ábyggilega ánægt sem og bankarnir – þeir fá meiri veð í sjávarauðlindinni.

En makríllinn er flökkustofn sem er nýbyrjaður að synda að ráði inn í íslenska landhelgi. Hann gæti horfið einn daginn, rétt eins og síldin. Kenningar eru reyndar uppi um að óeðlilega mikið sé af makríl – eina ráðið sé að veiða hann gegngdarlaust til að minnka stofn sem hefur orðið algjör sprenging í.

Það má spyrja: Eru framseljanlegir kvótar endilega besta aðferðin til að stýra þessum veiðum?