Ég er algjörlega sammála Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni um að það sé út í hött að Landsbankinn byggi nýjar höfuðstöðvar meðan staða hans er svo óviss.

En ég er ekki endilega sammála honum um að ekki megi byggja ný hús út við Tryggvagötu þar sem nú er hraðbraut, stórt bílastæði og ljótur gafl á Tollstöðvarbyggingunni.

Harpa reis þarna og er til mikillar prýði. Þetta er bygging sem er gaman að horfa á úr ýmsum áttum. Væntanlega verður byggt þarna lúxushótel – það vær ætíð forsenda þess að Harpa nyti sín sem ráðstefnuhús.

Og svo bætast jafnvel fleiri byggingar við. Það er varla svo að við ætlum að ekki að leyfa nýbyggingar í Miðborginni þótt við kappkostum að vernda gömlu byggðina á Laugavegi, í Kvosinni og í Þingholtunum. Mestu spjöll sem hafa verið unnin á gamalli byggð eru reyndar í Skuggahverfinu – þar er ennþá verið að framkvæma.

En þarna út við höfnina er ekki neitt. Einstöku sinnum koma skemmtiferðaskip og leggja þar að. Hin eiginlega hafnarstarfsemi er komin miklu vestar, þegar nær dregur Grandanum. Hún er ómetanleg fyrir Reykjavík, sem er stærsta fiskihöfn landsins.

Það er talað um útsýnið til Esjunnar. Nú er ég einn af fremur fáum sem búa í hinni eiginlegu Miðborg. Ég er með þetta allt fyrir augunum á hverjum degi. Það er nóg framboð af útsýni til Esjunnar. Raunar lokaði Harpa útsýninu til fjallsins af útitröppunum hjá mér.

En ég sakna þess ekkert sérstaklega. Mér finnst upplýst Harpa afskaplega notarleg að sjá.