

Sextán ára unglingur hefur verið dæmdur fyrir ítrekaðar líkamsárásir, fíkniefna- og vopnalagabrot. Dómur féll í Héraðsdómi Reykjaness þann 20. október. Athygli vekur að téður unglingur er umkomulaus en dómari tók fram að samkvæmt upplýsingum úr þjóðskrá sé forsjá drengsins óþekkt. Móðir hans afsalaði sér forsjá hans og faðir fer ekki með forsjá.
Ákæran var í mörgum liðum og varða brot sem áttu sér stað á tímabilinu 17. september 2024 fram til 10. mars 2025.
Ákæruliðir voru eftirfarandi:
Drengurinn var dæmdur í sex mánaða fangelsi, skilorðsbundið til tveggja ára. Eins þarf hann að greiða bætur til brotaþola sinna, samtals 2.049.183 krónur. Hann þarf eins að greiða einum brotaþola 1.280.610 krónur í málskostnað og 2.857.050 krónur í sakarkostnað.
Vitni í málinu greindu frá því að ákærði glími við mikinn skapofsa. Meðal annars hótaði hann frænku sinni að kýla hana svo fast að hún færi í dá í eitt ár. Í annað skipti hafði drengurinn verið handtekinn og færður í fangaklefa eftir eina líkamsárásina og var þar mjög órólegur, kýldi út í loftið og dýnuna og skallaði hurðina á fangaklefanum. Hann hótaði eins að berja lögreglumenn þegar hann yrði laus og hótaði að drepa brotaþola.
Ákærði játaði sök varðandi eina líkamsárás sem og aðrar sakir en líkamsárásir og horfði það honum til málsbóta. Að öðru leyti neitaði hann sök. Dómari horfði sömuleiðis til þess að áverkar vegna líkamsárásanna voru minniháttar í öllum tilvikum nema tveimur þar sem annars vegar var um að ræða brotna tönn og hins vegar brotinn fingur. Varðandi fíkniefnalagabrotin væri um lítið magn fíkniefna að ræða. Þetta ásamt ungum aldri ákærða gæfi tilefni til að fresta fullnustu refsingar ef ákærði heldur almennt skilorð í tvö ár.
Þar sem drengurinn er forsjárlaus hafði bótakröfum fyrst verið beint að ákærða sjálfum. Verjandi hans benti á að hann væri ófjárráða sökum æsku og að bótakröfu hafi ekki verið beint að forsjáraðila eins og lög geri ráð fyrir. Kröfunni var síðar breytt til að beinast að barnaverndarþjónustu sem umsjónaraðila drengsins. Verjandinn taldi breytinguna of seint fram komna en dómari benti á að forsjá ákærða væri óþekkt og lögum samkvæmt færist forsjá barns til barnaverndarþjónustu þegar foreldrar hafa afsalað sér, eða verið sviptir, forsjá.
„Samkvæmt upplýsingum úr Þjóðskrá, sem lagðar voru fram við aðalmeðferð málsins, er forsjá ákærða óþekkt, en upplýst er að móðir hans hafi afsalað sér forsjá hans og að faðir fari ekki með forsjá. Í 1. mgr. 32. barnaverndarlaga nr. 80/2002 er mælt fyrir um að hafi foreldrar afsalað sér eða verið sviptir forsjá barns hverfi forsjá þess til barnaverndarþjónustu að svo stöddu.“