Miklar hörmungarfregnir hafa borist af kísilverksmiðju PCC á Bakka undanfarin misseri. Illa hefur gengið að koma verksmiðjunni í fullan rekstur og enn hefur seinni ofn hennar ekki komist í gang þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir. Þá má teljast mikil mildi að starfsmaður fyrirtækisins hafi ekki látið lífið þegar skot hljóp í hann úr byssu sem notuð þegar tappa á af eina ofni verksmiðjunnar. Notkun slíks verkfæris er bönnuð í Noregi en Í DV í dag er viðtal við starfsmann verksmiðjunnar sem segir að íslenskir starfsmenn séu á flótta frá fyrirtækinu vegna mikils álags og lélegra launa. Heimamönnum dettur ekki í hug að sækja um vinnu hjá verksmiðjunni. Þess í stað eru ráðnir til verksmiðjunnar erlendir verkamenn, frá Póllandi og Eystrasaltsríkjunum.

Þá er ónefnd sú hörmung sem átti sér stað í kísilveri United Silicon í Helguvík og er þjóðinni í fersku minni. Verksmiðjan komst aldrei almennilega í gang og Suðurnesjamenn sveið í augun út af mengunarskýi frá henni. Allt fór síðan á hvínandi kúpuna og margt sem bendir til þess að forstjóri félagsins verði fangelsaður fyrir fjársvik.

Meirihluti kísilsins sem framleiddur hefur verið hér á landi hefur verið seldur til fyrirtækja sem framleiða sólarsellur. Í dag er kísill uppistaðan í slíkum sólarsellum en þróunin er á þá leið að sífellt minna magn þarf af efninu við framleiðsluna. Þessi markaður er síkvikur og þannig hefur verð á kísil farið hríðlækkandi síðan árið 2014. Þá gæti verið að önnur efni, sem eru ódýrari í framleiðslu, muni koma í stað kísilsins við framleiðsluna. Á þennan markað veðjuðu íslensk stjórnvöld fyrir nokkrum árum og þeir sem það gerðu hljóta að sofa vel á nóttunni.

Íslenski kísildraumurinn er að breytast í kísilmartröð.