Fyrir tveimur vikum fjallaði DV um afar einkennilegt mál sem meðal annars snýr að starfsemi fyrirtækis á Reykjavíkurflugvelli sem Sigurður Ingi Þórðarson, betur þekktur sem Siggi hakkari, veitir forstöðu. Það furðulega mál verður ekki rakið frekar hér en við vinnslu þess kviknuðu áleitnar spurningar um öryggismál á flugvellinum sem er vinsæll áfangastaður einkaflugvéla víða að úr heiminum.

Einn blaðamaður DV, Bjartmar Oddur Þeyr Alexandersson, tók að sér að skoða málið nánar og vinna að frekari umfjöllun. Þegar hann var búinn að lesa sér til um hvaða reglur eiga að gilda hófst hann handa við að óska eftir viðtölum við þá aðila sem ættu að hafa svör á reiðum höndum. Það hefur ekki gengið eftir.

Til að mynda hefur Bjartmar ítrekað óskað eftir viðtali við Björn Óla Hauksson, forstjóra ISAVIA, sem og Ingólf Gissurarson, flugvallarstjóra Reykjavíkurvallar. Fyrst voru svör upplýsingafulltrúans, Guðjóns Helgasonar, á þá leið að Björn Óli væri mjög upptekinn og gæti því ekki veitt viðtal en Ingólfur væri í sumarleyfi erlendis. Bjartmar hugðist bíða rólegur og hefur síðan ítrekað beiðni sína. Nýjustu svörin voru á þá leið að öryggismál og flugvernd á flugvöllum væru flókin viðfangsefni og því sæju Björn Óli og Ingólfur sér ekki fært að veita viðtal.

Sama gildir um Þórólf Árnason, forstjóra Samgöngustofu. Hann var erlendis þegar blaðamaður óskaði eftir viðtali og því sagðist Bjartmar geta beðið rólegur þar til forstjórinn væri kominn aftur til vinnu. Þá barst ófrávíkjanleg krafa þess efnis að forstjórinn fengi sendar spurningar blaðamanns í tölvupósti þar sem „um viðkvæm öryggismál væri að ræða“. Enginn viðtalstími hefur enn verið bókaður.

Bjartmar hefur einnig óskað eftir viðtali við Sigurð Inga Jóhannsson samgönguráðherra vegna málsins. Ekki var hægt að bóka viðtalstíma því mikið var að gera hjá ráðherra. Það er víst í skoðun og aðeins ef spurningar eru sendar fyrirfram.

Það þarf ekki að hafa mörg orð um hversu óþolandi og hreinlega andlýðræðislegt þetta viðmót er. Það er einfaldlega skylda opinberra starfsmanna og kjörinna fulltrúa að leggja sig fram við að svara spurningum fjölmiðla, jafnvel þótt þær séu óþægilegar. Leyndarhyggja á ekki að líðast.