Vilhjálmur Birgisson formaður Starfsgreinasambandsins er forviða yfir áformum ríkisstjórnarinnar um fjármögnun nýs örorkulífeyriskerfis og segir að um skipulagða og grófa aðför að lífeyrissjóðum verkafólks að ræða.
Vilhjálmur skrifar um málið á Facebook þar sem hann vísar meðal annars til umsagnar Alþýðusambands Íslands (ASÍ) um fjármálaáætlun fyrir árin 2026 til 2030. ASÍ vekur þar athygli á því að framlög til jöfnunar á örorkubyrði lífeyrissjóða verði felld niður á næsta ári ef ekki komi til lagabreytingar. Þessi jöfnun eigi rætur að rekja til samkomulags stjórnvalda og aðila vinnumarkaðarins í tengslum við endurskoðun kjarasamninga á árinu 2005. Þá hafði vaxandi örorkubyrði lagst þungt á lífeyrissjóði verkafólks innan ASÍ sem hafði neikvæð áhrif á ellilífeyri sjóðsfélaga.
ASÍ segir að gengið hafi verið út frá því þegar samkomulagið var gert að það væri ótímabundið. Engu að síður hafi stjórnvöld ítrekað komið með hugmyndir um að draga úr þessu framlagi eða fella það niður. Nú þegar hafi ríkisstjórnin ráðist í að skerða framlagið um þriðjung ásamt því að úthlutunarreglum var breytt svo framlagið renni fyrst og fremst til þeirra sjóða sem hafa mesta örorku. Nú þegar standi til að taka upp nýtt örorkulífeyriskerfi sé mikilvægt að örorkubyrði lífeyrissjóða verði áfram jöfnuð, annað muni bitna á lífeyrisréttindum verkafólks.
Vilhjálmur tekur undir með ASÍ og furðar sig á því að ný ríkisstjórn félagshyggju, jöfnuðar og réttlætis komi með tillögu sem þessa. „Þetta er ekki réttlæti, þetta eru svik,“ skrifar Vilhjálmur.
„Þetta er ekki framfaraskref. Þetta er afturför. Þetta er skipulögð og gróf aðför að lífeyrissjóðum verkafólks.“
Það sé augljóst að örorkubyrðin er mest meðal lífeyrissjóða verkafólks. Verkafólk slitni meira en skrifstofufólk. Það framlag sem ríkið greiði í dag til jöfnuðar dugi ekki einu sinni til að rétta hlut verkafólks, en nú eigi að fella þau niður með öllu í nafni kerfisbreytinga. „Þetta er óréttlæti dulbúið sem kerfisbreyting“.
Ætli ríkið að fara þessa leið þurfi það að taka yfir örorkukerfið eins og það leggur sig. Það geti ekki verið sanngjarnt að sjóðir verkafólks þurfi einir að standa undir því sem áður var sameiginleg ábyrg.
„Við segjum: STOPP! Verkafólk mun ekki sitja hjá þegar ráðist er að sjóðum þess. Ef ríkisstjórn Íslands ætlar að brjóta niður eina meginstoð íslensks velferðarkerfis í skjóli nýrrar útfærslu, þá á hún von á skipulagðri, harðri og einróma andstöðu.
Réttlæti sem fer fram á kostnað verkafólks – það er ekki réttlæti. Það er svívirða“
