Eins og DV greindi frá fyrr í dag kveðst Bjarni Ákason, framkvæmdastjóri, hafa orðið fyrir líkamsárás stjúpsonar síns og annars ofbeldismanns. Hafi þeir ætlað að krefja hann um fé og verið með hótanir en síðan að sögn Bjarna gengið í skrokk á honum þegar hann lét ekki undan.
Eiginkona Bjarna, Eva Dögg Sigurgeirsdóttir, opnaði sig um þá martröð sem hún upplifði í gær í pistli á Facebook-síðu sinni núna seinnipartinn og rekur baráttu sonar síns við fíkniefnadjöfulinn en hann er á 28. aldursári.
„Þegar hann var 3 mánaða flutti ég og pabbi hans með hann til Ameríku þar sem við vorum við nám. Hann var algjört englabarn, ekki bara gullfallegur heldur líka ótrúlega gott og meðfærilegt barn, sem hjálpaði mikið til þar sem við vorum bæði í krefjandi námi.“
Eva segir að sonur sinn hafi breyst á unglingsaldri enda hafi hann þá þegar fengið ýmsar greiningar. „Hann varð utanvelta í skólanum og var ég lengi vel með Menntasvið Reykjavíkur á speed dial í símanum mínum, en trúið mér ég barðist eins og ljón við skólakerfið en það virtist ekki vera pláss fyrir hann í því á þessum tíma.
Eva segir að sonur sinn hafi fundið sig í félagsskap sem var afar slæmur enda hafi þeir sem ekki pössuðu í „normið“ í skólakerfinu verið hent saman í bekk þar sem þeir máttu bara krassa á borðin og skrópa í tíma. Síðan hafi neysla hans hafist og lengi vel hafi hún ekki áttað sig á því hvað var í gangi.
Að hennar sögn var sonur hennar nokkur í ár í neyslu hann hafi náð sér á strik eftir margar meðferðir. Hann hafi endaði í víkingameðferð, búið lengi á áfangaheimili og orðið fyrirmyndar AA-maður. „Hann var eins og þeir segja ALL IN með fyrirlestra á Vogi, í fangelsunum og fleira,“ segir Eva.
Hún segir að það hafi tekið sig smá tíma að samþykkja son sinn aftur inn í líf sitt en hún hafi kyhnnst honum upp á nýtt á þessum tíma og það hafi verið dásamlegt að fá hann tilbaka. „Þarna var hann mætur, fallegur, klár, hjartahlýr yndislegur húmoristi,“ lýsir Eva syni sínum.
Í hönd fóru fimm ár með honum þar sem litlu hálfbræður hans hafi fundið í honum fyrirmynd að hennar sögn. Síðan hafi þó ógæfan riðið yfir.
„Síðastliðið haust féll Fannar og það all harkalega, en þá var konan hans komin tæpa 9 mánuði á leið og þau nýflutt í fallega íbúð í Garðabæ. Þetta fall hans endaði með því að hann fór í geðrof sem endaði á geðdeild, þá var hann greindur með Covid og eftir það komast hann loksins á Vog,“ segir Eva. Hún hafi lagt mikið á sig til þess að koma honum inn og því hafi það verið mikil vonbrigði þegar hann gekk út úr meðferðinni eftir tvo daga.
„Í dag er hjartað mitt algjörlega kramið af sorg…drengurinn bjó til atburðarás eða sögu til að reyna að ná peningum út úr manninum mínum, stjúpföður sínum, sem endaði með líkamsárás í gær,“ segir Eva.
Hún hafi haldið að það væri komið nóg af áföllum í fjölskyldu sinni en enn á ný hafi fíknin tekið yfir og eyðilagt allt. „Menn breytast í dýr þegar þeir eru í eiturlyfjum því hef ég nú kynnst af fullum þunga“.
Hún segist eiga erfitt með að taka utan um málið en að hún sé að reyna sitt besta. „Sonur minn sem ég elskaði útaf lífinu ræðst á manninn minn fyrir framan bræður sína, hvernig getur svona gerst?“ spyr Eva.
Hún segist eiginlega vera búin að gefa upp alla von en ætli þó að halda í þá litlu vonarglætu sem eftir er og vona að Guð hjálpi syni sínum á réttu brautina. „Það er í raun bara þrennt sem getur gerst. Meðferð, fangelsi eða dauði.“
