Heiða Rún Sigurðardóttir leikkona fer með hlutverk lögfræðingsins Stellu Blómkvist í væntanlegri sjónvarpsþáttaröð, en hún hefur undanfarin misseri vakið athygli fyrir að fara með hlutverk Elizabeth í ensku þáttaröðinni Poldark. Í nýlegu viðtali við breska Telegraph ræðir hún meðal annars um útlitskröfur samfélagsins og nektarsenurnar í Stellu Blómkvist, en þær munu vera nokkuð djarfar.
Blaðamaður Telegraph notar lýsingarorðin „næstum því fáránlega svöl“ til að lýsa Heiðu, sem kallar sig Heida Reed í Bretlandi. Hann segir hana jafnframt ekki hika við að tjá skoðanir sínar. Heiða kveðst þakka þjóðerni sínu þann eiginleika.
„Á Íslandi erum við mjög opinská og hreinskilin og ég bý ennþá yfir þeim eiginleikum.“
Einnig ræðir Heiða um Instagram og segist lítið fyrir að birta glansvæddar sjálfsmyndir eða bikinimyndir á miðlinum.
„Ég sé ekki tilganginn með því. Ég vil senda út jákvæða og hvetjandi strauma, ekki að vera sífellt að flagga sjálfri mér.“
Í grein Telegraph er persónu Stellu Blómkvist lýst sem „leðurklæddum lögfræðingi sem tekur að sér dularfull og oft á tíðum hættuleg morðmál.“ Út frá umræðunni um líkamsímynd og þrýsting samfélagsins berst talið að nektaratriðum í sjónvarpsþáttunum um Stellu Blómkvist.
„Það er búið að vera mjög frelsandi upplifun. Í fyrradag fór allur dagurinn í tökur á nektaratriðum. Ég fékk mér bara tvo bita af köku af því að ég var ekki viss hversu langt við myndum ganga í nektinni. Ég er frekar leið á því að geta ekki borðað neitt áður en ég fer úr að ofan. Fólk borðar!
Ég hugsaði með mér: „Mig langar að komast á þann stað að ég get klætt mig úr í vinnunni og ekki haft áhyggjur af því hvað áhorfendur eru að hugsa, eða hvað þeir eru að fara að segja eða skrifa.“
Í viðtalinu ræðir Heiða einnig um umdeilt nauðgunaratriði í Poldark en atriðið birtist í þætti sem sýndur var í október síðastliðnum. Í kjölfarið lá Breska ríkisútvarpið, BBC undir ámæli og voru höfundar meðal annars sakaðir um að hafa sett nauðgun í klámfengin búning. Samtöl sem berjast gegn kynferðisofbeldi gagnrýndu atriðið harðlega og sögðu það gera lítið úr nauðgunum. Heiða hefur þó sitt að segja varðandi umrætt atriði.
„Fólk virðist líta svo á við séum skyldug til þess að breiða út siðferðislegan boðskap. Ég held að við berum ekki neina sérstaka ábyrgð á því að segja sögu sem er algjörlega siðferðislega rétt. Hvað er spennandi við það? Hvert er skemmtanagildið?“
Þá bendir Heiða á að umrætt atriði endurspegli aldagömul viðhorf samfélagsins. Viðbrögð persónu hennar hefðu líklega verið öðruvísi ef að atriðið hefði átt að eiga sér stað í dag. Þá bendir Heiða á að á þessum tíma hafi að öllum líkindum verið litið á kynferðisofbeldi sem afbrot. „En að sama skapi var algengara konur létu sig hafa það þegar brotið var á þeim kynferðislega.“
