„Ég kom hingað til að verða barnfóstra hjá íslenskri fjölskyldu – au pair. Þetta var í janúar, það var ofboðslega kalt, allt of mikill vindur, og það var svo dimmt. Mér leist ömurlega á þetta og ætlaði heim eftir viku. En svo ákvað ég að þrauka og klára starfssamninginn við fjölskylduna sem var níu mánuðir,“ segir Aneta Matuszewska, sem kom til Íslands frá Póllandi fyrst árið 2001. Hana óraði ekki fyrir því að 16 árum síðar byggi hún enn á landinu.

Aneta segir mikilvægt að Íslendingar leggi enskuna á hilluna í samskiptum sínum við innflytjendur sem eru að reyna að læra íslensku. Mikilvægt sé að sýna þolinmæði og ekki svara fólki á ensku ef það talar ekki fullkomna íslensku.

Hún segir enn fremur að hún vilji gjarnan að settar séu skýrar reglur um að innflytjendum sé skylt að læra íslensku. Jafnframt því þurfi að vera nægilegt framboð af fjölbreyttu íslenskunámi við allra hæfi. Þar megi ríkið gjarnan styðja við starf þeirra sem bjóða upp á íslenskukennslu fyrir útlendinga en vissulega kosti það peninga.

Hins vegar sé íslenskukunnátta innflytjenda góð fjárfesting bæði fyrir þá og þjóðfélagið. Það geri þeim kleift að nýta menntun sína og hugmyndir betur hér á landi, bæði þeim sjálfum og þjóðfélaginu til hagsbóta. „Hér eru margir Pólverjar með frábæra menntun og frábærar hugmyndir, en tungumálið stendur í veginum,“ segir Aneta.

Í helgarblaði DV er ítarlegt viðtal við Anetu.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=sywhCFlVWu4&w=560&h=315]