Safnaði þess í stað 250 þúsund krónum fyrir vökudeild Landspítalans
„Mér finnst að foreldrar ættu oftar að gera eitthvað svona,“ segir Guðný María Waage, sem gaf vökudeild Landspítalans 250 þúsund krónur sem hún safnaði í tilefni eins árs afmælis dóttur sinnar, Arnheiðar Maríu Hermannsdóttur þann 22. apríl síðastliðinn. Arnheiður fæddist með lungnaháþrýsting og dvaldi á vökudeildinni í þrettán daga áður en hún þótti nógu hraust til að fara heim með foreldrum sínum, sem fóru heim rúmri viku á undan henni.
Guðný fékk þá hugmynd að afþakka áþreifanlegar gjafir og biðja fjölskyldu og vini þess í stað að styrkja deildina um síðustu jól. Hún ákvað svo að láta af þessu verða eftir að langamma Arnheiðar stofnaði reikning fyrir málefnið og lagði inn 30 þúsund krónur, segir hún og bætir við: „Dóttir mín hefur ekkert við afmælisgjafir að gera. Henni þykir gjafapappírinn miklu meira spennandi en það sem svo leynist í pakkanum.“
Þegar Arnheiður fæddist grunaði engan að hún væri með lungnaháþrýsting. Því þurfti hún að vera í öndunarvél í viku. „Ég fékk ekki að sjá hana fyrr en hún var orðin sex klukkustunda gömul. Ég fékk hana heldur ekki í fangið fyrr en hún var orðin þriggja daga gömul. Þetta var mjög erfið lífsreynsla og snerti alla í fjölskyldunni.“
Það sem Guðnýju þótti hvað erfiðast í veikindum dóttur sinnar var að þurfa að skilja hana eftir á spítalanum. „Auðvitað ættu að vera miklu fleiri foreldraherbergi á spítalanum. Það tekur afskaplega á að skilja svona pínulítil kríli eftir. Maður var mættur eldsnemma á morgnana og svaf heima með símann í höndinni.“
Peningagjöfin vill Guðný að verði notuð til að endurnýja foreldraherbergið sem þau dvöldu í fyrstu sólarhringana eftir að Arnheiður kom í heiminn. „Rúmið var pínulítið, afar óþægilegt sjúkrarúm, og fjarstýringin á sjónvarpinu var týnd. Það er kominn tími til að laga þetta.“
Guðný kveðst alls ekki hafa búist við því að svo há upphæð myndi safnast. „Hjúkrunarfræðingnum, sem tók á móti okkur, brá líka. Þetta var yndisleg stund og ég mæli svo sannarlega með því að fólk geri eitthvað svona í stað þess að fylla heimilið af barnadóti sem annaðhvort týnist eða barnið leikur sér ekki með.“
