„Það getur verið einmanalegt að vera keðjubrjótur og mörgum finnst erfitt þegar þeir uppgötva að þeir séu hlekkur í langri keðju áfalla, meðvirkni eða ofbeldis. Oft líður þeim eins og engin skilji þá og eru hræddir við að byrja að setja mörk. Oft finnst þeim sem halda áfram í slíkri hegðun keðjubrjóturinn vera með leiðindi og vesen. Alltaf að rugga bátnum. Alltaf með einhverjar skoðanir. Ekki eins þægilegur og áður þegar hann tiplaði á tánum og hélt friðinn,“ segir Hulda Tölgyes sálfræðingur í færslu á Facebook.

Keðjubrjótur (e. chain breaker) er óformlegt heiti yfir manneskjur sem neita að taka þátt í eitruðum samskiptum, meðvirkni og ofbeldi í fjölskyldu eða öðrum hópum.

Segir Hulda það að vinna úr áföllum og í sjálfum sér oft leiða til þess að fólk fer að sjá óheilbrigð mynstur í kringum sig sem það vill ekki lengur taka þátt í eða finnur að er hreinlega skaðlegt þeirra heilsu. Þá er það hluti af batanum að standa með sjálfum sér.

„Þegar keðjubrjótar fara að setja mörk fá þeir allskyns viðbrögð og eru jafnvel álitnir eitthvað skrítnir eða leiðinlegir. Ef ofbeldi hefur verið til staðar eru jafnvel líkur á að gerendur þess verði enn harkalegri en áður í samskiptum, eða að fólk fer í fórnarlambsgírinn og lætur eins og keðjubrjóturinn sé sá sem skapar erfiðleikana þegar hann er í raun sá sem bendir á þá.“

Með því að brjóta keðjuna er stundum slitið á tengsl eða samskipti takmörkuð. Hulda segir að stundum sé hægt að vinna hlutina saman en það sé erfitt ef fólk er ekki til í að líta inn á við, breyta sinni hegðun og tileinka sér virðingarrík og heilbrigð samskipti. Að hennar sögn hvetja barneignir marga til að brjóta keðjuna en það þarf ekki til.

„Það er nóg að þið viljið losna úr vítahring meðvirkni og erfiðra samskipta. Ykkar líf og líðan skiptir máli sama hvort þið eigið börn eða ekki. Ég veit að þetta er ekkert auðvelt að takast á við og hvet ykkur til að hlúa vel að ykkur og leita aðstoðar ef þarf,“ segir Hulda sem segist hafa hitt marga keðjubrjóta í gegnum árin og hún sé stolt af þeim öllum.